Sabah uyandığımda sokaktan tek tük geçen arabaların çıkardığı seslerden yolun buz tutmuş olduğu sonucunu çıkardım. Kalkıp pencereden bakınca tahminimin doğru olduğunu anladım, gece kar yağmamış, don yapmıştı. Düşündüm, bugün yürüyüş yapamayacağım galiba.
Sonra güneş açtı, buzlar erimeye başladı, önce sokaklar sonra kaldırımlar buzdan arındı. Öğleden sonra yürüyüşe çıktığımda gördüm, kaldırımları tuzlamışlar kaymayı önleyici bir tedbir olarak, işe yaramış olmalı.
Günün büyük kısmını annemle geçirdim. Teyzemle ilgi sağlık haberlerini aldık, sonra annem kuzenini aradı. Çocukların babaannesi telefon etti, tam da dün annemle konuşmuştuk "yarın S. Hanımı ara da ben de konuşayım" demişti annem, kalp kalbe karşıymış.
Gün içinde bir Meg Ryan filmi izledim, yönetmenliğini de kendisi yapmış What Happens Later isimli filmin. Gençliğimizin o güzeller güzeli oyuncusunun artık ameliyattan mı, yaşlanmaktan mı bilemiyorum görüntüsünün bu kadar değişmesi etkiledi beni.
Filme gelince çok fazla reytingi yok gibi ama benim hoşuma gitti. Yıllar sonra karşılaşan iki eski sevgilinin hesaplaşmasını anlatan iki kişilik bir tiyatro oyunundan adapte edilmiş hissi verdi bana.
meg ryan'ın o filmine ben de başladım bir ara ama sarmadı, kapattım. fazla botokstan yüz bir enteresan oluyor bir süre sonra bence, ondan :(
YanıtlaSilay bu gece bir de çok soğuk olacak, buza çekecek falan diyorlar. korkuyorum yarın sabah okula gitmekten!