22 Şubat 2025 Cumartesi

22 Şubat Cumartesi

Sabah erken uyandım, dışarıda kar sessizliği vardı.. 
Gece yatmadan önce iki gündür elimde olan Sally Rooney'in son romanı İntermezzo'ya nihayet adapte olmuş ve 66. sayfaya gelmiştim. Bir an düşündüm, kitabı elime alsam devam etsem mi? Yok hayır kalkıp dışarıya bakayım, kar yağmış mı?
Evet evet, yağmış yine. Hem bu defa sadece kaldırımlar değil, sokak da beyaz. 
Gökyüzünde bulutların arasından gün aydınlanıyor ve tam başımı kaldırdığımda son dördüne yaklaşan hilal haliyle ayı görüyorum. 
Ah keşke telefonum öyle silik dağınık bir ay değil de gözümün gördüğünü çekebilse... 

Sabahın romantizmi sürerken ve dışarıda yarım saat güneş açıp yarım saat kar yağarken dünden mayaladığım ekmek hamurunu fırına verdim, kahvaltımı yaptım.
Tam elektrik süpürgesini çıkarmış ortalıkta uçuşan tozları yok etmeye başlamıştım ki, kızım geldi, anne açım dedi, anne istifini bozmadı işine devam etti, başının çaresine bak yavrum dedi.
Çiçekkız kahvatısını hazırlarken bir yandan dün akşam buluştuğu üniversite arkadaşlarıyla geceyarısı kar yağarken sokağa çıkışlarını, nasıl kartopu oynadıklarını ve eğlendiklerini anlatıyordu.
O sırada üç hafta önce iş ve şehir değiştiren abi aradı, kulak kesildik ve oğuldan gelen ev arama ve bulma çalışmalarıyla ilgili son gelişmelere dair  haberleri dinledik, haydi az kaldı inşallah duacınızız dedik.



Akşamüstüne doğru sıkı giyinip sokağa çıkınca, kendimi sahilde buldum.
Sahil umduğumdan daha fazla kar almıştı, kıyıdaki kayalıkların, az ilerideki mini mendireğin üstü ve sahildeki kumların üzeri bile karlıydı.
Güneş çıktı o sırada ve sahilde yürüyenlerin yüzü güldü, sayesinde. 

12 yorum:

  1. O karın soğuğu bize öyle bir vurdu ki, bırrr :))) Oğluna iyi şanslar diliyorum, tez zamanda istedikleri eve kavuşsunlar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kar soğuğu sizin oralarda fena oluyor sanırım, o iklimde pek alışkın olunmayınca...

      Sil
  2. Marmara bölgesi olarak çok mutluyuz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sadece Marmara değil, pek çok yer nasibini aldı bu defa, mutlular çoğaldı. :)

      Sil
  3. o soğukta sahile yürümüş olmanı taktirle karşılıyorum ekmekçim. fotoğraf çok güzel :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dün yürüdüm, ama bugün gözüm yemedi Şulem, mahallede turlamakla yetindim. :)

      Sil
  4. Bu sabah bloglar beyaz cennet :)
    Kızlarımızın bu “e ben açım?” halleri :)))
    Intermezzo çok popüler, değer mi gerçekten?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İntermezzo'nun henüz başında sayılırım C.ciğim, kitap okurken çok hızlı ilerleyemiyorum genellikle. İlerledikçe yazarım yine. :)

      Sil
  5. Bu sabah burası günlük güneşlik, hiç karlar yağmamışçasına :)) İntermezzo için de öyle zıt yorumlar okuyorum ki, elim gitmedi. Sen oku da söyle bize bakalım. Sally Rooney'nin Normal People'ının dizisini izlemiştim, o da öyle abartıldı abartıldı, ben hiç dahil olamadım diziye. Olmadı :( Çiçek kıza öpücükler, abisine iyi şanslar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Normal People'un önce kitabını okudum, sonra dizisini izledim. Kitap daha iyiydi mi desem? :)
      Sally Rooney kitaplarını bizden epey genç nesillerin hayatla olan ilişkilerini anlamak için okuyorum, gerçekten. Başka bir dünya, çünkü. :)

      Sil
  6. Kar muhteşem kelimesini hak edecek kadar çok ve güzel yağdı bizim buralarda Sevgili Okul Arkadaşım. Arkadaşlarla ittifakla son 20-25 yılın en yoğun ve bazılarımız için güzel yağışıydı konusunda da mutabık kaldık. Çok fotoğraf fırsatı da verdi sağolsun. Şahsen yarın da bu coşkuyla yağsın isterim, okullar tatil nasılsa...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sizin coğrafyada kar devam ediyor mu, takip edemedim Sevgili Okul Arkadaşım, ediyorsa ne güzel. :)
      Bizim güneşimiz geri geldi, bahar ışıltısı vardı, mutlu etti. :)

      Sil

Hoşgeldiniz!