21 Ağustos Çarşamba

Dünkü akşamüstü gittiğimiz Sultanahmet sefasından dönüşte, şehir hatları vapurunun iskele yan güvertesinde oturmak hevesiyle hamle ederken sol ayağım halatların içine girdi. Sol ayağımı kurtarmaya çalışırken sağ ayağım bir yere takıldı, efeler gibi yarım diz kırdım, fakat henüz diğer ayağımı halattan kurtaramadığım için dengemi kaybettim. Ay vay derken toparlandım, blue kızları telaş etti, dizime kolonya sürdüler filan, oturduk yerimize "tamam tamam geçti" dedim denize baktık.

Meğer pek geçmemiş, metroyla eve giderken bir sıkıntım olmadı ama gece ayağım ağrımaya başladı. Gece ağrıları insanı telaşlandırır ya, kırık mı çatlak mı nedir düşüncesiyle gerildim. Kalktım, buz koydum, elastik bandajla sardım, bu arada uykum kaçtı, sabahı buldum.

Sabah daha iyiceydim, biraz peynir ekmek yedim, bir bardak çay içtim, ilaç aldım, yine buz koydum.

Sonra Şulem aradı sordu, doktora gitmek istersen geleyim dedi, sağ olsun. Kardeşimle konuştum, ayak tabanımda hafif bir sertlik var, ayağımı can havliyle çıkarmaya çalışırken zorlamışım sanırım dedim. Yakın zamanda yeğenimin yaşadığı benzer bir olaydan ilham alarak, ne ilaç alayım, süreyim konularını toparladık. Eczaneye telefon ettim, gelemiyorum dedim, ilaçları gönderdiler.

Sonuç olarak, şimdi daha iyiyim, acım azaldı, ilaçlar ve buz tedavisi işe yarıyor çok şükür.

Bir kaç gün daha ayağımı uzatıp oturmam, buza devam etmem gerekecek sanırım.

Bu da günün nazar boncuğu olsun, dedik.

Yerebatan sarnıcındaki nadide eserlerden bir tanesi, 

6500 yıllık subfosil meşe ağacı,

Dünyadaki ender örneklerden,