Dün olimpiyat kapanış töreni açılışa göre daha geç saatte başladı. Sanırım 2028 olimpiyatlarının yapılacağı şehir Los Angeles'le olan saat farkı buna neden oldu. İki saat kadar sabırla izledim, sonra uyku bastırdı fena halde. Uykuyu yakalamışken kaçırmayayım dedim, törenin finalinde yer alacağı söylenen Tom Cruise'u filan gözüm görmedi, yattım, uyumuşum.
Sabah pilates hocam kaçırdığım bölümü ana hatlarıyla anlattı, ben de eve dönünce baktım, sinema spor karması bir senaryo yazıp oynamışlar, eğlenceliydi.
Yine de açılış töreni ve açılış töreninin finalindeki Celine Dion bölümü benim için parlaklığını koruyor; kapanış töreni hareketli, şenlikli, müzikliydi, o kadar.
Geçen hafta çocukluktan arkadaşım F.cığımın doğum günüydü, ay aradım, haydi arıyorum diyene kadar vakit geçti.
Bugün hatır sormaya o beni aradı, mahcup oldum. İyi oldu ama, yarım saatten fazla konuşmuşuz, konular birikmiş demek ki...
Pilatese giderken geçtiğim yolların en kestirmesi Kâşâneler Sokaktan geçiyor.
Sokağın adı, Erenköy'ün köşkleriyle anıldığı zamanlardan kalmış olmalı.
O köşkler / kâşâneler, muhtemelen şimdilerde üzerinde yükselen şık ikinci nesil apartmanlardan da önceki nesil apartmanların yerindeydi.
Kendi gitti, adı kaldı yadigâr derler hani, öyle...
bizim yakanın en sevdiğim yanı yine de, hiç beklemediğin anda yoluna çıkan eski bir ev/köşk, hiç olmadı böyle bir isim işte :)
YanıtlaSilKeşke sadece adı değil, kendileri kalmış olsaydı. O upuzun sokakta yanılmıyorsam sadece bir iki eski köşk kalmış. Yazık olmuş, onca güzelliğe...
SilNefis bir kelime kattınız bana bu yazının sonunda. "Bir Kelime" dizisine sizin adınızı da ekleyerek alacağım "kâşane" yi :))
YanıtlaSilA ne güzel, gördüğüm tabela ve kullandığım kelime bir yazıya vesile olursa sevinirim. :)
Sil