Akgün Akova'nın instagram sayfasında okuduğum bir yazıdaki bilginin izini sürdüm ve çok hoş besteler yapan bir müzisyenle tanıştım, Hikari Ōe.
Bestecimizin babası Kenzaburō Ōe 1964 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi bir yazar. Oğlunun otistik ve gelişimsel engelli doğumu ve hayatının ilk yıllarında beyin ameliyatı geçirmesi aile için zorlu bir süreç olmuş. Doktorların umutsuz tavrına karşın özellikle annesinin çok yakın ilgisi ve ihtimamıyla Hikari'nin müziğe ilgisinin keşfinden sonra bambaşka bir sürece geçilmiş.
Yıllar içinde Hikari kayıtları milyondan fazla satan oda müziği besteleri yapan bir müzisyen olarak tanınmış. Burada konu hakkında daha ayrıntılı bilgi bulabilirsiniz.
Sabahtan beri ikinci kez dinlediğim ve sanırım daha pek çok kez dinleyeceğim bestelerine buradan ulaşabilirsiniz, dinleyin derim.
Bugün kaç günün ardından güneşli ve nispeten ılık bir gün yaşadık.
Sömestr tatili bitiyormuş ya, hava güzel olunca çoluk çocuk herkes sokaklardaydı.
Öğleden sonra kısa bir mahalle turu sonunda market alışverişi yapmak için bizim butik AVM'ye uğrayınca kalabalığı gördüm. Kızım cadde tarafına gitmişti, oralar da pek kalabalık imiş, işini halledip eve kaçmış.
Bu haftanın nergisleri, gülümsüyor gibiler bence,
Sizce de öyle değil mi?
nergisler hep gülümsüyorlar bence zaten :)
YanıtlaSilakgün akovanın bugünkü yazısını çok beğenmiş, çok da merak etmiştim ama günün koşturmacasında araştıracak vaktim yoktu ama güzel arkadaşım araştırıp önüme koymuş bile :) yaşasın! dinliyorum şu anda
Güler yüzlü nergislerimiz. :)
SilHikari'nin müzikleri nasıl da huzur veriyor, değil mi? :)
Nasıl güzel nergisler, neredeyse kokusunu hissedeceğim. Bu yıl hiç almadım, bugün çıkıp almalı :)
YanıtlaSilTaze idiler, canlı duruşları ondandır. Yol boyu koklaya koklaya geldik eve. :)
Sil