Dün sabah İ.ciğim mesaj atmış, bir konseri haber veriyordu. Kalp kalbe karşıymış, ben de bir gün önce buluşalım demek için onu aramış, ulaşamamıştım.
Mesajdaki linke girdim, karşıma Kalamış Yaz Festivali'nde Zuhal Olcay konseri bilgisi çıktı. Neredeyse burnumun dibinde nefis bir konserler dizisi var ve arkadaşım dürtmese ruhum bile duymayacak. O ve bir kaç arkadaşı geçen hafta Kalamış'ta bir konsere gitmişler, çok memnun kalmışlar, başka biletler de almışlar, bir bakayım ve ben de geleyim diye linki göndermiş. Hemen biletimi aldım ve mesaj attım, "nerede buluşuyoruz?"
İ.ciğimle yüz yüze en son pandeminin hemen öncesindeki hafta sonu görüşmüştük. O gün bugündür E. ve arkadaşları grubumuzdan binlerce sanal görüşme yaptık ve fakat bir araya gelip sarılmak bugüne kısmetmiş.
Bu akşamüstü Kalamış Parkı'nın karşısındaki bir banka lokalinde birbirini birer arkadaş zinciriyle tanıyan altı kadın buluştuk. Sohbet ettik, yemek yedik, güzel yaz akşamının tadını çıkartmak üzere konser alanının kapısının açıldığı 20:30'dan önce parka gittik. Konser ayaktaydı, olsun idare ederiz dedik, kendimize sahneye yakın ve arada yoruldukça yaslanacak bir çıkıntısı olan uygun köşe bulduk.
Konser başlama saati 21:00 yazıyordu, Zuhal Olcay sahneye çıktığında yirmi geçiyordu. Olsun, dedik, diva kaprisi yapılacak biraz. Konser başlamadan önce aramızda şarkılardan fal tutmuştuk, ben 2. şarkı benim olsun demiştim. Şansıma çıkan şarkıyı duyunca ilk çığlığımı attım ve devamında konser boyunca attığım çığlıkların, söylediğim şarkıların sayısını şimdi unuttum.
Nasıl özlemişim bir konserde herkesle birlikte, başka hiç bir şey düşünmeden, bağıra çağıra şarkı söylemeyi, ben bu şarkının da sözlerini biliyormuşum şaşkınlığına uğramayı, müziğin ritmine uyarak salınmayı, sahne üzerindeki sanatçıların etkileyici performanslarına hayran kalmayı...
Zuhal Olcay'ı bir kaç defa sahnede seyretmiştim, İstanbul devlet tiyatrosu oyunlarında, Evita müzikalinde. Ortak albümlerdeki şarkı yorumlarını çok beğenirim, Başucu Şarkıları albümünü defalarca dinlemişliğim vardır. Bu defa şarkı söylerken izlemek, sahne aurasına hayran olmak ayrıca güzeldi. Birlikte sahneye çıktığı orkestra çok başarılıydı, birlikte gayet iyi uyumları vardı.
Ah, bir de sahnede Zuhal Olcay'ın doğum günü kutlandı, tüm dinleyiciler "iyi ki doğdun Zuhal" şarkısını söyleyip sanatçıyı duygulandırdı.
Kalamış Parkı, konser öncesi, denize doğru uzaktan bakış,
Gün batımının kızıllığının uçucu renkleri kalmış,
Tatlı huzur saatleri başlamak üzere...
Yaz konseri gibi var mı ya, oh ne güzel yapmışsınız. Zuhal Olcay'ın konserine açıkhavada gitmiştim bir kere, Bülent Ortaçgil'le paylaşmıştı sahneyi. Sanırım sarhoştu sahnede. Kötü bir konserdi. Bir şeye benzetemediğimi ve zamanımı harcadığı için ona sinirlendiğimi hatırlıyorum :D Neyse sizin keyif almanıza çoook sevindim.
YanıtlaSilJoe'cuğum, konser sonrası dönüş yolunda bir arkadaşımız da benzer gözlemler söyledi; açıkhavada bir konserde pek fena dili dolaşıyormuş ama CKM'deki başka bir tanesinde aklı başında ama oldukça soğuk ve mesafeliymiş.
SilDoğrusu, ZO'ın şarkı söyleyişi hep biraz teatraldir, bu da onun tiyatroculuğundan kaynaklanıyor düşüncesindeyim. Bizim konserde oldukça neşeliydi, çünkü doğum günü kutlaması yapıldı.
Böyle yetenekli bir sanatçının içkiyle başının dertte olmamasını umut ediyor ve diliyorum.
Ben de seninle aynı dilekleri paylaşıyorum. Tahminim sahne ve konser gerginliğini yenmek için içilen bir kadehin biraz fazla çarpmasıdır.
SilUmarım öyledir. :)
SilBende baktım şimdi fiyatları çok uygun ama ayakta olduğunu tahmin ettim ,bari herkes kendi sandalyesini getirebilseymiş, o da yasak sanırım. Ayakta hiç bana göre değil doğrusu, ama güzel bir etkinlik gerçekten Nilüfer'in de varmış yakınlarda çok severim.
YanıtlaSilKonser alanı kocaman değil, dolayısıyla sandalyeli oturma düzeni çok daha az seyirci demek, dolayısıyla ne kadar fazla talep olursa, "ayakta" olması ihtimali o kadar yüksek oluyor. Örneğin, arkadaşımın gittiği önceki konser daha sakin ve oturmalı imiş.
SilAslında sandalyenizi alıp gidebilirsiniz: konser alanı dışında parkın sahneyi gören bölümü banklarda ve kendi sandalyesinde oturanlarla doluydu. Bence denemeye değer. :)