5 Ocak Perşembe

Günün Buluşması:

Bu sabah annemin tansiyonu düşüktü, genelde yüksek olan tansiyon fazlaca düşünce yüksekken olduğundan farklı ancak yine yorucu bir durum oluyor. Neyse, bir şekilde normale yakın hale gelince, benimde günlük programa uyma ihtimalim arttı.

Önce bi koşu, öğlen tatili sonrası ilk hasta olarak kapıda bulunacak şekilde, aile hekimimize gittim, annemin ilaçlarını yazması için ricacı oldum. Yarım saatlik bekleme sonrası ilaçlar yazılınca, hızlı adımlarla Suadiye'ye doğru yürüdüm ve az önce buluşmuş olan mavi kızlarına henüz siparişlerini vermeden yetiştim.

Kızlarla neredeyse dört hafta önce buluşmuştuk, bugünkü yeni yılda ilk buluşma oldu. Sohbet eşliğinde Çin yemeği, ardından kahve eşliğinde kuki taamı derken evlere dönüş vakti geldi.

Günün Düşüncesi:

Sabah instagramda dolaşırken Şermin Yaşar'ın sayfasındaki not, zihnimde  aydınlama ışığı çaktırdı. 

Kısa bir paragrafı buraya ekleyeyim:

Çocuğum akşam beni hiç uyutmadı/kendi de uyuyamıyor. Çocuğum beni çok zorluyor/Yavrum kendisi de çok zorlanıyor. Öğrencim bana zorluk çıkarıyor/ Öğrencim zorlanıyor. Falanca dırdırıyla kafamızı şişiriyor/Falancanın içinde bizi bile yoracak kadar sıkıntı var, kim bilir kendisi nasıl yaşıyor.

Bu notu şöyle uyarladım kendimce:

İlişkide olduğumuz kişi herhangi kişi sıkıntı içindeyse, onun bu durumu hiç şüphesiz bizi de etkiler. Bu etkilenme çoğunlukla kendi durumumuza odaklanıp, diğer kişinin ne yaşadığını unutma eğiliminde olmak şeklinde belirebilir. Böyle bir odak kayması olduğunda, dönüp diğer kişiye tekrar bakmak önemlidir.

Önceki Günün Fotoğrafı:

Bu akşam eve döndükten sonra perdeleri çekerken, gözüm gökyüzünün kızıllığına takıldı. Gün güzel batmış olmalı, dedim içimden, kaçırdım...

Önceki günün fotoğrafını bırakıyorum buraya, günbatısında hafif bir pembelik kalmış.

Bonus olarak gökyüzünde martılar uçuyor.