3 Aralık Cumartesi

 * Dünü yazarken, zorunlu bir takım işler için acele karar verip gün ortasında  karşıya geçtiğimi atlamışım. 

Karşıya geçmek günün güzelliği sayılır mı, emin değilim ve fakat karşıya vapurla geçmek, o sırada sıkı bir yağmurun başlaması ve sıcacık üst kat yolcu salonunda oturup cama vuran damlaları, uçuşan martıları, denizin üzerinde dümdüz bir hat üzerinde durup suyun hareketiyle salınan karabatakları izlemek, hiç şüphesiz günün en güzellerindendi. 

Bir gün rötarla da olsa, İstanbul'a aşık olmayı sürdürme nedenlerimi yazmasam olmazdı.

** Yine dünden bir konu başlığım var. Kızım bir Meksika lokantasında iş bulmuş, haftada iki akşam mutfakta çalışacakmış, hiç değilse günlük harcamalarımı karşılarım dedi. 

Ben, kem küm azıcık "ama yavrum, derslerine engel olmaz değil mi" filan diyecek oldum, hiç aldırmadı bile. Büyük yeğenime aktarıyordum bu konuşmayı, demez mi "okurken benim de en büyük hayalim lokantada çalışmaktı". İyi o zaman, peki madem, sizin istediğiniz gibi olsun! 

Ne de olsa Z kuşağı olan ben değilim, hem hayat sizin hayatınız. 

*** Neyse, bugüne geldim sonunda. Sabah Fazıl Say'ın yeni albümü J.S. Bach: Goldberg Variations'u baştan sona dinledim. Bu sabahki karanlık havaya kararan içime iyi geldi.

Dinlemek isterseniz,  ilk parçayı buraya ekliyorum. 

Dip Not:

Bugün sokağa çıktığımda yerlere düşen yaprakları sadece seyretmekle yetindim, elde fotoğraf olamadı.

Bu ağaçtakiler 3 sene öncesinden, kuzeyin soğuk, kasvetli havalı ve güzel şehri Edinburgh'tan.