27 Aralık Salı

Dünkü "ben blogu ne yapayım a dostlar" yazısından sonra aklıma şu geldi; bir iki deneme yapsam da nasıl oluyora baksam. 

Doğrusunu isterseniz, benim yazma nedenlerim arasında yazarken daha iyi düşünmek ilk sıralarda yer alıyor.   

Dolayısıyla, bu blogu nasıl sürdüreceğimin denemesini yazarak yapmak, daha akla yakın geldi. 

Mesela şöyle:

Günün Fotosu

Yan apartmanın arkasındaki gözlerden uzak bahçecikteki turunç ağacı,

Meyveleri oldu bile, ancak toplayan yok henüz,

Geçen sene de "kim toplayacak buncağızı" diye söyleniyordum,

Bir gün fark ettim ki üzerinde hiç meyve kalmamış, toplamışlar.

Günün Musikisi:

Bu sabah TRT 3'de Türk Klasik başlıklı programı dinliyordum. 

Programda Cihat Aşkın Ensemble'ın (keman sanatçısı Cihat Aşkın önderliğinde kurulmuş müzik topluluğu) kaydettiği iki parçayı çaldılar. 

Bunlardan Sultaniyegah Sirto'yu size de dinletmek istiyorum. Diğer parçaları da bulup dinlemenizi öneririm, nefis kayıtlar. Tık lütfen! 

Günün Paragrafı:

" ... Sinema tuhaf bir gerçeklik duygusuyla, senin onun içinde yeniden bir kez daha oynamana müsaade ediyor. Bir kez daha o duygular içerisinde ve bu defa yönetmen ya da oyuncu ya da senarist olarak bulunmana müsaade ediyor. Seyirci olarak bulunmana da... Hatta en konforlusu seyirci olmaktır. Sinema yitirilmiş ya da yitirildiği zannedilmiş, artık bir daha geri dönmez denilen o zamanı herkese bağışlıyor." *

Sf. 84

Cebimdeki Ekmek Kırıntıları

Ercan Kesal 

Söyleşi Yenal Bilgici

* İtalikle belirtme orjinal metinde yok, ben yaptım.