10 Kasım Perşembe

 * Dün akşam çook eski bir arkadaşım aradı, kaç zamandır arayıp tebrik edeceğim, ancak oldu dedi. Tebrik et tabii ki, dedim, ama neyi? Oğlun evlendi ya, dedi, onu tebrik edeceğim. Hep unutuyorum, Ş.ciğim Ekmekcikız okuyucusu, haberleri oradan alıyor. Aman çok iyi vesile oldu, biraz sohbet ettik, gençlik dostumla özleşmişiz. Bizim bu telaşlar bitsin görüşeceğiz, kısmetse.

** Kardeşimle birlikte bir hafta on gündür, annemin bel ağrısının varsa bir çözümü için, çeşitli görüşmeler yapıyorduk. Bugün uzman ve tanıdık bir hekimle görüşmek üzere, GOP'a yani Gaziosmanpaşa'daki bir hastaneye gittik. 

Bu GOP konusu matrak, Ankara'daki ne kadar "elit" bir semt ise, İstanbul'daki o kadar diğer uçta "kozmopolit" bir bölge. Sanırım, kardeşim de ben de, yolun belirli bir noktasından sonra, hayatımızda ilk kez geçtiğimiz yerlerden geçtik. Neyse, navigasyon marifetiyle yolumuzu bulduk, görüşmemizi yaptık.

*** Bugün babamızın toprağa verilişinin 44. yıldönümü. Zaten Topkapı'ya gidecektik, hazır GOP'a gitmişken yolu yarılamış olduk. Her sene bu vakitler genellikle yağmurlu ve soğuk olur; örneğin babamı toprağa verdiğimiz o gün, kabristandan çıktığımızda  kar yağmaya başlamıştı. Bugün şurup gibi bir pastırma yazı günüydü, sarı yapraklar, kırmızı yapraklar cümbüşü yaşanıyordu.

Diğer yandan, eskiden  Şehirlerarası Trakya Otogarı arkasına düşen mezarlık girişine kalabalık ve trafik nedeniyle zar zor ulaşırdık, şimdi güzel ve sakin bir parktan geçerek ulaşılıyor. Zaten yerler dolduğu için artık çevredeki tüm kabristanlar  defin işlemlerine kapatılmış durumda. O nedenle çevre sessiz sakin, huzur dolu. Kardeşimle duamızı ettik, son haberleri verdik, selamları ilettik, eve dönüş yoluna geçtik.

Dip Not:

Bugünden bir anı olsun...