24 Şubat Perşembe

Yağmur bütün gün çisil çisil yağdı, durmadı. Hava soğuk, rüzgar sertti.

* Sabah erken uyandım, uykumu almışım, bugünkü wordle'a baktım, çözdüm, aferin aldım.

Bir arkadaşımızın doğum günüydü, grubumuzda sırayla ona mesajlar attık, iyilik diledik.

Neden sonra haberlere baktım, sabahın bütün hafifliği uçtu gitti. Rusya, Ukrayna, bombalar, şehirleri boşaltan siviller, ölenler... 

Neden ama?

** Öğlende dışarı çıktım, yağmur inceden yağıyordu, şemsiyeyi açtım. Soğuğa aldırmadım, bir saate yakın yürüdüm. 

Eve döndüğümde sıcak bir çorbayı hak ettiğimi düşündüm.  Çorbanın üstüne bir de ıhlamur içtim. 

*** Dünkü 2 saat 59 dakikalık "Drive My Car"dan talimli olarak bugün yine Uzakdoğu'dan, yine uzun bir film seyrettim: "So Long My Son" / "Elveda Oğlum"  . 

3 saat 5 dakika uzunluğundaki film, 2019 Berlin Film Festivali'nde en iyi kadın ve erkek oyuncu ödüllerini almış, ayrıca o senenin bütün seçkin festivallerinde gösterilmiş.

Film, Çin'in 1980'lerden başlayan 30 - 40 senelik dönemini bir ailenin yaşadıklarıyla bağlantılı anlatıyor. Özellikle tek çocuk politikası nedeniyle yaşananlar, geri planda daha önce bazı belgesellerden öğrendiğim bilgilerle örtüşen olaylar eşliğinde anlatılıyor. Biraz daha bilgi isterseniz, burada bir sinema yazı bulabilirsiniz. 

Ah bu insanların politika nedeniyle yaşadıkları ne zaman bitecek? Daha doğrusu bitecek mi, insan o kadar akıllı canlılar haline gelebilecek mi?

Dip Not:

Bugün yağmur yağıyor, elimde şemsiye var demedim,

Tembellik etmedim,

Şu bahar dalını size göstereyim istedim.