26 Eylül Pazar

 Bugün pırıl pırıl havalı, şıkır şıkır güneşli, nefis mi nefis bir sarı yaz havası vardı.

* Apartmanımızın yıllık olağan genel kurul toplantısı vardı, öğlene doğru. Böyle uzun ve tumturaklı bir cümle yazınca havalı oluyor. Kısaca apartman toplantısı vardı bu sabah, demeyince. 

Apartmanın bahçesine konuşlandık, maskelerimizi takmış olarak. Toplantı yeter sayısı sağlandı, raporlar okundu, oylandı, aidat belirlendi, yönetici seçimi tamamlandı. Sonra evrakı alıp eve çıktım, meslek gereği mecburcu yazman olarak toplantı tutanağını yazdım, yöneticimize teslim ettim.

** Hemen ardından nefis havayı değerlendirmek amacıyla kendimi sokağa attım. Ayaklarım beni sahile götürdü. Benim gibi havanın güzelliğini değerlendirmeyi düşünenler sahildeki tüm yeşil alanları doldurmuştu, yürüyen, bisiklete binen, denizi seyredenler de cabası.

Deniz kenarından yürüyüşümü tamamlayıp, caddeye doğru yöneldim, oradan eve gitmek üzere. 

Arada, güzel bir rastlantıyla bir arkadaş sohbeti molası verdim. Hikayesini az önce  Ekmekcikız'da yazdım.

*** Yürüyüş için diye çıkıp araya bir sohbet sıkıştırınca, eve ulaşmam tahminimden uzan sürdü. Eve yaklaşırken aklıma geldi, mayalayıp kabarması için bıraktığım ekmek hamuruna neler oldu acaba? Neyse ki, sadece taşmak üzereyken yetiştim! Havasını alıp, mayalama sepetine aktardım, buzdolabına soğuk mayalanma aşaması için yerleştirdim. İki saat sonra, haydi hoop fırına.

Dip Not:

Suadiye'de trafik ışıklarındayız, yayalara yeşil yanmasına daha 59 saniye var. 

Başımı kaldırıp gökyüzüne bakıyorum, ne güzel mavisi bugün diyorum.

Birden görüyorum, o da ne? Lambanın ışık gözlerinin her biri kuş barınağı olmamış mı?

Fotoğrafı büyütürseniz, göreceksiniz.