10 Temmuz Cumartesi

Bugün güzel bir yaz günüydü.

* Sabah erkenden uyandım, tatil günüymüş filan neymiş ki?

Çocuklar odalarında uyuyor. Kulaklığımı taktım biraz müzik dinledim. Evin içinde yavaştan hareketlenmeler başlayınca kalktım, kahvaltıyı hazırladım. 

Onbiri biraz geçeydi, karşıya geçmek üzere kızımla birlikte yola koyulmuştuk. Hedefimiz Taksim meydanındaki güvenilir optikçimiz. Dün yapılan doktor muayenesinin sonucu olarak, numarası değişen camlar ve eskiyen çerçeve yenilenecek.

** İşimiz bittikten sonra -durup şöyle bir meydana bakmak hiç aklımıza bile gelmeden- doğrudan İstiklal Caddesine yöneldik. 

Büyükçe bir kısmı turistlerden oluşan insanlar caddenin gölge tarafına sığınmış yürüyordu. Galiba en son geçen sene geçmiştim İstiklal Caddesinden, yaşanmamış yıl, hatırlayamıyorum. 

Galatasaray'a gelince Çiçek Pasajı'ndan ve Balık Pazarı'ndan geçtik, anılar üşüştü zihnimize ağlamaklı olduk. Sakarya Tatlıcısı'na uğrayıp, şekerpare aldık.

Sonra ver elini kızımın ve benim farklı yıllarda aynı yerlerde yaşadığımız eski mahallemiz, Yeni Çarşı Caddesi. Galatasaray Lisesi'nin arka duvarı boyunca yürüyüp Çukurcuma'ya kıvrılıp, Sıraselviler Caddesine çıktık. Bütün bu yürüyüş esnasında ilginç bir duygu yaşadık, bizi  götüren ayaklarımızın önüne açılmış bir haritayı izleyen hafızasıydı. 

*** Arabaya binip karşıya geçme trafiğine dalınca, keşmekeş, sıcak, gürültü hep birlikte bize eşlik etmeye başladı. Şehirde olmayı özlemişiz, ama bu da bir başka gerçek işte. 

Sonrası, serin bir terasta bahçeye bakarak oturmak, kuzenler muhabbeti, bir tur okey döndürmek, annem için erken bir doğum günü kutlaması yapıp pasta kesmek, çay içmek, çiçek sulamak...

Dedim ya, bugün güzel bir yaz günüydü.

Dip Not.

Çiçek Pasajı'ndan geçerken fark ettim; ben hiç bu mekanın fotoğrafını çekmemiştim.

Bugünün anısı olsun.

Bir de bu şarkı, yeğenimin çalma listesindeydi, çok hoşuma gitti. Burada.