Bugün bir yaz günüydü, yağmurlar bitmiş, biraz bulut olsa da sıcak duygusu veren güneş tepede.
* Sabahla öğle arası biraz yürüyüş için, biraz iş halletme amaçlı olarak dışarıdaydım; eczane, banka, market turladım.
Eve dönünce kendime bugünlük ev işi yapmama izni verdim, bir sade kahve yapıp balkonda içtim. Sabah balkon güneş alıyor, öğleden sonra gölgede, iyi oluyor.
Sonra da elime kitabımı alıp, ayaklarımı uzatıp oturdum, geçen hafta Şul'den ödünç aldığım Yekta Kopan'ın son öykü kitabı Bana Kuşlar Söyledi'yi bitirdim.
Kitap için Şulem, "diğer öykü kitaplarından daha çok sevdim bunu demişti", ben de benzer düşüncedeyim. Öyküler bütünlüklü, dokunaklı, hüzünlü ve özellikle son öykü umut dolu, severek okudum.
** Akşamüstü oğlum yarım saatliğine uğradı, balkonda bir çay içti. Biraz havadan sudan, biraz aile haberlerinden konuştuk. Günün hoş sürpriziydi.
*** Günün diğer hoş sürprizi twitterda görüp izlediğim bir videoydu. Hızlı çekimle oluşturulmuş videoda mavi baştankara kuşunun ağaçtan boş bir kuş evini 46 günlük çaba sonucunda nasıl yuva haline getirdiği gösteriliyordu. Videonun linkini buraya bırakayım, izlemek isterseniz.
Kuşun ötüşü yukarıdaki videoda duyulmuyor, çünkü sürekli bir çaba içinde. Bir başka videoda nasıl öttüğünü dinleyebilirsiniz, burada.
kitabı beğendiğine sevindim. Ben en çok abba şarkılarına meftun büyükanneli öyküye bayıldım sanırım :)
YanıtlaSilmavi baştankaraya bayıldım. ne emek allahım...
Evet, Dancing Queen de güzeldi, onu da sevdim. :)
SilMavi baştankara ve diğer tüm yuva yapan kuşlara hayranım, kesin bilgi. :))