15 Haziran Salı

Yine yağmurlu, güneşli, bulutlu karışık havalı bir gündeyiz. Sanki Mayıs havası olacakmış da geç kalmış Haziran'a kısmet artık, demiş gibi.

* Sabahtan rutin bir akış gösteren gün, öğleden sonra canlandı, güzellik günü oldu.

Bugün öğleden sonra bürodaki genç arkadaşlarımdan Şekerpembe ile görüşmek  üzere sözleşmiştik. Ne var ki, büyük kızı hastalandı, hatta covid olabilir mi endişesi yaşadılar. Dolayısıyla görüşmemiz ileri tarihe kaldı.

** Madem ki dışarı çıkmıyorum, biraz mutfak çalışması yapayım dedim ve dünden mayaladığım ekmekle ilgilendim, bir de fırında mücver yapmaya niyetlendim.

O ara Şulem'e yazıp sordum, "avokadonu ne zaman veririm, kağıt okumaların bitti mi?"

Sonunda akşamüstü için sözleştik.

*** İnsanın evine misafir gelmesi, balkonda arkadaşıyla oturup sohbet etmesi, birer fincan kahveyi birlikte içmesi ne kadar keyif verici eylemlermiş meğer. Artık, hepimiz bu gerçeklere ikna olduk, eminim.

Şekerparem, Yekta Kopan'ın son öykü kitabı "Bana Kuşlar Söyledi"yi okuduğunu yazdığında, hemen parmak kaldırıp sormuştum  "ben onu ödünç alabilir miyim".  Şuleciğim bitirmiş kitabı, beraberinde getirdi. 

Sonra birlikte Şulelerin evine doğru yürürken, balkondaki sohbete devam ettik, laf bitmiyor ki! Böylece karşılıklı gidiş gelişlerle günlük yürüyüşümüzü de yapmış olduk. 

Bir taşla ne çok kuş! 

Dip Not:

Dünkü Kadıköy yürüyüşünden bir bakış daha,

Bu defa Kalamış'tayız, ufukta Sivriada ve Yassıada var,