Bugünün en önemli olayı karşı kıyıya geçmekti.
Gerçekten büyük olay.
Trafiğin yoğunluğu bir yandan, uzun zaman aradan sonra şehrin en kalabalık yerlerinde bulunmak diğer yandan, eve döndüğümde sersemlemiş, yorulmuştum.
* Dün gece bir belgesel film izledim; "Ah Gözel İstanbul" . Çok etkilendim ve beğendim. Film sayesinde, adeta, İstanbul'u yeniden sevmeye başladım diyebilirim.
Filmden burada kısaca söz etmekle yetinip, Ekmekcikız'da detaylıca anlatmak istiyorum.
** Sabah radyo dinlerken, klasik müzikteki solist kadın müzisyenlerin artışına, -erkeklere özgü sayılagelen enstrümanlardakilere özellikle- bir kez daha hayran oldum.
İşte bunlardan biri olan İngiliz trompet virtüözü Alison Balsom'un bir kaç videosunu izledim ve size dinletmek için Légende albümünden bir tane seçtim. Burada, buyrunuz.
*** Karşıya geçişimiz ve dönüşümüz arabayla dört saatimizi aldı. Bunun bir buçuk saatten fazlası giderken Avrasya Tüneli'nden geçip, Yenikapı üzerinden Taksim Nişantaşı'na ulaşırken geçti. Dönüşte birinci köprüden geçtik, trafik henüz delirmemişti, bir saatten az zamanda döndük. Aradaki zamanda kızım işlerini hallederken ben Nişantaşı Maçka Teşvikiye güzergahında gezindim, neler olmuş, neler değişmiş anlamaya çalışıp şaşkın şaşkın yürüdüm.
Dip Not:
Karşıya geçişimizin ispatıdır.
Bozdoğan Kemeri.
Yenikapı'daki hercümerç trafik ve insan kalabalığından az önce kurtulmuş, Atatürk (Unkapanı) Köprüsü'ne doğru seyir halindeyken.
Her güne üç güzel şeyi sığdırıp bize anlattığınız için teşekkürler :) Keyifle okuyorum yazılarınızı :))
YanıtlaSilOkuduğunuz ve beğendiğiniz için, teşekkür ederim. :)
SilGünlük en önemli motivasyonum buraya yazmak, şimdiki halde.
ah güzel istanbul...ne çok duygu ve anı var bu cümlede...
YanıtlaSilTarihimiz bir çeşit, sanki... :)
Sil