Bugün Şubat ayının son günü. Her Güne Üç Güzel Şey iki aylık oldu.
Her gün bir yapıya yeni bir tuğla koyuyorum. Bebeğim gözümün içine bakarak büyüyor hissi içindeyim, güzel bu.
* Bugünün ilk güzelliği dün gece seyrettiğim film.
"Süper Kahraman / Supa Modo" 2018 yapımı, Kenya'lı yönetmen Likarion Wainaina'nın katıldığı festivallerden ödülsüz ayrılmamış filmi.
Son derce sade anlatılmış, doğal ve içten oyunculukların desteklediği, konusuyla içe dokunan bir film. Sanırım, belgeseller dışında ilk kez bir Kenya filmi seyrettim. Buraya filmin künyesini bırakayım, bir bakın.
** Bu sabah, Afrika bağlantısı devam etti. Arkadaşlarımın paylaştığı, çocukların neşeyle dans ettiği bir müzik videosunun izini sürdüm ve Uganda'da kurulmuş bir Afrikalı çocuklara yardım organizasyonu bilgisine ulaştım.
"Masaka Kids Africana" çocukların eğitimlerini, sosyal gelişimlerini desteklemek için kurulmuş bir organizasyon.
Çocukların danslarıyla çekilmiş pek çok video var, anladığım kadarıyla bunlardan elde edilen gelirler çocukların eğitimine aktarılıyor. Buraya bir video linki bırakıyorum, çocukların neşesi insanın içini ısıtıyor.
*** Öğleden hemen sonra kızımla mahallenin dış çeperlerinden dolandığımız bir yürüyüş yaptık. Bugün hava oldukça serin ve rüzgarlıydı. O nedenle olacak, sokaklarda düne göre oldukça az insan vardı. Işıklı ve serin havada yürümek, küçük küçük sohbetler yapıp biraz gelecekten konuşmak, ikimize de iyi geldi.
Papatyalar açmaya başlamış.
Kara hindibalar, mineler, ballı babalar da...
Fotoğrafın tam ortasındaki papatyanın üzerinde bir arı bile var.
Bahar o kadar yakın diyeceğim.
"Masaka Kids Africana" videolarına girdim, çıkamıyourm :) şahane :)
YanıtlaSilNasıl neşe içinde şarkı söylüyor ve dans ediyorlar! Bayıldım. :)
Silben de masaka'ya taktım, dünden beri aklımda.
YanıtlaSilTakılmayacak gibi değil, insanın içine işleyen bir halleri var. :)
Sil