27 Şubat Cumartesi

Bugün yine nasıl olduğunu anlayamadan akşamüstü oluverdi.

* Sabah erken uyandım, biraz kitap okudum, biraz müzik dinledim, egzersiz yaptım. 

Günün kendime ait bu saatlerini çok seviyorum. Sonrasında günlük hayat koşturmacaları başlayınca zaman uçup gidiyor.

** Kahvaltıyı  annem ve kızımla yaptık. Sonra herkes kendi rutinine döndü, ben yapılması gereken  işlerin peşine düştüm.

"...'le bağlan hayata..." diye sloganlar eşliğinde reklamlar yapan mobil telefon operatörümle kendilerince güya (!) haklı gerekçelerle ücretini  artırdıkları tarifemi düzeltmek üzere bir miktar çekiştim. Konuşma esnasında gerilen sinirlerimi gevşetmek amacıyla kendimi sokağa atmışım. Yumurta almaya gidiyordum güya, bütün mahalleyi turlayıp ondan sonra hedefe ulaştım,  sinirim ancak yatıştı. 

*** Birbirini tanımayan iki tatlı arkadaşımın doğum günü bugün. Onları arayıp kutladım, karşılıklı neşelendik. 

Evlere kapanalı dostları görmek bir yana seslerine bile hasret kaldık. Neyse, bu konunun güzel tarafını hatırlayıp, kalanını tarihin kayıtlarına havale ediyorum. 

Dip Not:

Günün en eğlenceli anısı burada. Keşke video çekseydim. 

Ağacın dalları arasında mini mini bir kuş olmalı; güzel hava ve ısıtan güneş ona şen şarkılar söyletmekte.

Kuşu ben duyarım da etraftaki kediler duymaz mı?

Bir tanesi yavaşça yanaştı, kulaklarını yapıştırdı, kafasını tepeye dikti bizim minik şarkıcıya bakıyor.

Bir süre orada durdum, kuşu dinleyip kediyi seyrettim, sonra yoluma devam ettim.