Bugün, annemi kolaçan etmek, ilaçlarını kontrol etmek dışındaki zamanım ev işleriyle geçti, ama şöyle işler; kurumuş lavantaların çiçeklerini ayıklamak, keselere yerleştirmek, ekmek hamurunun kabarmasını beklemek ve pişirmek, salça kavanozlarının içeriğini birer yemeklik olacak şekilde birer kaşık ayırıp, dondurmak... Diğerleri, yani markete alışverişe gitmek, nevresim değiştirmek ve çamaşır yıkamak işleri bildiğimiz işlerdendi.
Akşama doğru çiçek kızımla birlikte mahallemizin balıkçısına gitmeyi düşündük, iki haftadır balık alamadım, gidelim bir balık çorbası içelim en azından demiştim.
Güya erken gittik, akşam yemeği kalabalığına kalmayalım düşüncesiyle ve fakat yine kapıda kuyruk vardı.
Bunun üzerine balıkçıya gelirken gördüğümüz ve yeni açıldığını düşündüğümüz köfteciye gitmeye karar verdik. Çok iyi yapmışız bu kararı vermekle, zira nefis anne köfteleri ve piyaz yedik, önden içtiğimiz leziz mercimek çorbası da cabası oldu. Ayrıca bir aile işletmesi olan bu yerde, sevimli insanlar tanımış olduk.
Bir kaç gündür dışarda yürürken havada malta eriği /yenidünya çiçeklerinin kokusunu alıyordum.
Bugün fotoğrafını çekerken mis kokularını içime çektim.
nerdeymiş bu köfteci, birlikte de gidelim diyeceğim ama daha balıkçıya bile gidemedik yahu!
YanıtlaSil