Bölük pörçük bir uykuluyla geçti gece. Sabaha karşı bir sıra dışarıdan yansıyan yağmur sesini duydum. Sabah ve öğlen arasında sakince yağdı bizim buralarda. Sonra o koyu gri bulutlar Marmara'nın güneyinden başlayarak aralandı ve akşamüstü dağılmaya başladı.
Öğlende Moda burnunun en açık görüşe sahip noktasında arkadaşlarla buluştuk, oturduk yemek yedik, sohbet ettik. Yemek bitti sohbete doyamadık terasa çıktık, biraz da orada oturduk. Güneşin bulutları dağıtmasını orada izledik işte.
Bir kaç gündür elimdeki kitap "Dip Akıntıları".
Yazarı Kirsty Bell. Çevirmen Yasemin Çongar.
Kitabın arka kapağından:
"Bir şehrin portresi ile bir kadının içsel yolculuğu aynı pencerenin manzarasında nasıl kesişir? Yaşadığımız yerler yaşamlarımızın akışını nasıl belirler?"
Her gece birkaç sayfayı içime sindirerek okumak bir zevk, Berlin şehrini böylece tanımak ayrı bir keyif.
Moda'dan Kadıköy'e sahilden yürüyüş,
Günbatımı saati yaklaşıyor, bulutlar dağılıyor.
Fotoğraf müthiş. Bizim buralarda yazdı Sevgili Okul Arkadaşım:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Sevgili Okul Arkadaşım. :)
SilYürürken dönüp arkamıza bakınca gördük, o anı ve kaçırmadık. :)
Her seferinde pasaport soruyor senin blog bana, ayıp ama yahu, Avrupa Birliği üyesi değilsek de Blog Birliği üyesiyiz, cık cık cık. Üşendim url girmedim, bendeniz Leylak'ın en nadide dalı (gülmek serbest). Fotoğrafa bayıldım, bir türlü becerip gidemediğimiz Moda'yı da bir kez daha andım. Bir dahakine mutlaka diyelim...
YanıtlaSilEminim bu naz ve niyaz şahsınıza yönelik değildir leylakların en nadide dalı. :) Acaba şehir değişince bilgisayar değiştiği için mi oluyor bu hal?
SilGelecek defa sana Moda'yı karış karış gezdireceğim cancağızım. :)
dün ne kadar griyse hava, bugün de o kadar günlük güneşlik. şu istanbul'un havasına gerçekten güven olmuyor!
YanıtlaSilOlmuyor olmuyor gerçekten, bugün bile sabah güneşli öğleden sonra pusluydu. :)
Sil