15 Ağustos Perşembe

Bugün oğlumun doğum günü. O şimdi onun doğduğu zaman benim yaşadım yıl yaşında. Oğlumun otuz yaşında olduğu  fikrine alışmam biraz zor olmuştu, ondan sonrası daha kolay geldi. 

Esas olan şu; zaman geçiyor, durdurmanın imkanı yok, kaldı ki gereği de yok.

Anne olma günüm şerefine, sabah biraz eski fotoğraflarla, yazılarla oyalandım. Sonra yazışmalar, mesajlar, derken az önce görüntülü konuştuk, iyi dileklerimi tekrarladım.

Fakülteden beri arkadaşım S.ciğim aradı, "sen şimdi oğlundan uzak biraz hüzünlüsündür" dedi, sesini duymak içimi ısıttı. 

Bunca senenin dostu olarak Sciğim bilir beni, üstelik o da oğlumla aynı senenin çocuğu olan kızından zaman zaman benim gibi uzakta kalıyor, birbirimize teselli verdik.

Bugünkü yol üstü selamım,  Kaşaneler Sokağın Taş Mektep Sokağına  yakın kısmındaki koskocaman dişbudak ağacı.

Böyle uzaktan bakıp dudak bükmeyin, gerçekten asırlık bir ağaç, etrafındaki apartmanlar boyunda ve eminim dile gelse anlatacağı çok şey olacaktır. 

İki gündür elimde İstanbul Sokakları kitabı var, yine.

Her okuyuşumda, sokaklarla bağlantılı olarak yaşanan anılarla zamanda yolculuğa çıkmış hissediyorum.

Dün akşam Ahmet Oktay'ın anlatımından okuduğum Fırın Sokak da bu ağacın yakınlarında bir yerlerde. Eskiden köşesinde fırın olan bir sokakmış, şimdi kendi gitmiş adı kalmış yadigâr...