24 Mayıs Cuma

Dün akşamdan başlayayım.

Bizim mahallenin butik AVM'sinin konser salonunda Akustik Hikayeler başlıklı bir konsere gittik. 

Bu konseri haber veren Şulemle biletleri almak için tee geçen ay Kozzy'de buluşmuş ve artık tüm biletlerin online satıldığını, gişeden satış yapılmadığını öğrenmiş, birer kahve içmiş sohbet etmiş, evlere dönmüştük. Sonradan Şule biletleri aldı ve dün bendeniz, Şule, ablası ve arkadaşı Y. hanım buluştuk, konser öncesi dondurmalarımızı yedik ve tam zamanında başlayan konser için yerlerimizi aldık.

Konser İlhan Şeşen ve Vedat Sakman'ın uzun yıllara dayanan arkadaşlıklarından anektodların yer aldığı, sırayla şarkı söyledikleri bir kurguda idi. İlhan Şeşen ilk şarkıya başladığında hepimiz "ah, sesi nasıl da gitmiş" başlıklı bir hayal kırıklığı yaşadıysak da kısa süre sonra çabuk bir internet bilgisiyle hastalık tedavisi gördüğünü öğrenince, cesareti ve çabası için hayran olduk ve ilginç şekilde bir süre sonra sesinin yetersiz kalışını duymaz olduk. 

Nostaljik ve tadı damakta kalan bir konser oldu, iyi ki şulem ön ayak olmuş ve gitmişiz.

Bugüne gelirsek, yine çabuk geçti, gündelik işler, pazara gitmeler, İlhan Şeşen şarkıları dinlemeler filan falan...

Dün gece konser başladığı sırada çektiğim tek fotoğrafa tıklarsanız, dün gece hikayesini dinlediklerimizden ve  benim en sevdiğim İlhan Şeşen şarkısını dinleyebilirsiniz. 

Bu arada, şarkıyı Leman Sam daha güzel söylüyor bence.