Önce hava durumu sayın okuyucular, sabah güneşli bir güne uyandık, ancak hava serindi, öğleden sonra bulutlar güneşi örttü, serinlik devam etti.
Güne çocuklara "iyi bir hafta dilerim" mesajı göndererek başladım. Sabah kardeşimle ve annemle, öğleden sonra kızımla konuştum, oğlumla mesajlaştım.
Öğlende pilatese gittim, egzersiz yaparken bir ara "bu kadar uğraşıyorum ne işe yarıyor acaba" sorusu kafama takıldı.
Bu günlerde yaşımı daha mı çok hissediyorum nedir? İki gün önce bir arkadaşım büyük hala oldu, bir diğeri yakında annane olacak filan falan...
Yılların hızla geçmesini önlemek mümkün değil, ruh kendini genç hissetse de beden önden önden koşuyor.
Akşamüstü saçımı boyatmaya kuaföre gittim. Her ay bu iş yapılırken o kadar çok sıkılıyorum ki istisnasız her sefer uykum geliyor. Hatta geçen ay sıkıntının üstüne bir de boya mı dokundu nedir, başım hatır hatır kaşınmıştı.
Bugünün yüz güldüreni, kartopu çiçeği. Latince adı viburnum opulus roseum imiş.
Epeydir görmüyordum, bugün eve doğru yürürken Suadiye'de bir apartmanın bahçesinde gördüm, çocukluğumu hatırladım.
Kartopu çiçeğini çok severim, ortancaya benzemesi ile de gönlümde taht kurmuş bir çiçektir :)
YanıtlaSilsaç boyatmak işkence bence. bu ara, bıraksam mı boyamayı diye düşünüyorum sıklıkla vallahi. zaman kaybı, para kaybı, üstelik saçımızı bile isteye yıpratıyoruz!
Ben de çok severim, çocuklukta Bursa'da evlerin bahçelerinde mutlaka olurdu. :)
SilÜff hiç sorma, ne zaman cesaret bulup boyadan vazgeçeğim acaba...