1 Mart Cuma

Sabah buzdolabındaki ekmek hamuru yeteri kadar kabarmış mı kontrolünü yapmak için mutfağa gittiğimde takvimin yeni yaprağını da çevirdim; bugün 1 Mart, uzatılmış Şubat'tan sonra gerçekten uzun bir ay başlıyor.

Hani çocukken elimizi yumruk yapardık ayları sayarken, sonra  çukurlara veya tümseklere gelenlere göre o ay kaç günlük anlardık ya, öyle işte, Mart tümsekteki aylardan biri. 

Yatağımı toplarken telefonum çaldı, Ms. Melty'nin neşeli sesi ile günaydınlaştık. Yoldaymış, Milas'a doğru gidiyormuş, yollarda taze açmış gelincikleri görünce beni arayıp haber vermek istemiş, zaten kaç gündür aklındaymışım. Sen de dedim, kaç gündür  benim aklımdasın, ha şimdi, ha şu iş bitsin de arayayım diye diye  gün geçti. Tatlı tatlı sohbet ettik, muhabbetleştik.

Kahvaltı faslı bitiyorken kardeşimden mesaj geldi, ekinde kuş gözlemcisi ve fotoğrafçı Alper Tüydeş'in X'teki hesabından bir not, baktım ve yüzümde güller açtı, Yaren leylek gelmiş,  Adem amcanın kayığına konmuş, selamlaşmışlar. Burada, tık! 

Akşamüstü bir mesaj da Şulemden geldi,  "gelmiş yine" notuyla. Onunla da yüzümüzü güldüren haberin sevincini paylaştık. 

Diyorum ki, baharın gelmesi, doğanın uyanması zaten güzel duygular yaşatıyor insana, bir de böyle dostlarla paylaşılınca keyfi artıyor, değil mi?

İkindi vakti annem için pastaneye gitmiştim, minibüs caddesindeki bir apartman bahçesinde gördüm bu sarı nergisleri, tam zamanları şimdi...