24 Kasım anısına, tüm blog dostu öğretmenlerimizin günlerini kutluyorum, emeklerine teşekkürlerimle...
Dün gece yaklaşan dolunaydan mı desem, bitmeyen lodosun baskısından mı desem uykum kaçıverdi. Üstelik erkence yatmış, ortalarına ulaştıktan sonra ilgimi iyice çekmeye başlamış kitabımı bir süre okumuş, uykum geldi niyetiyle baş ucu lambasını kapatmıştım.
Olmadı, kaçan uyku tekrardan gelene dek iki saatten fazla zaman geçti.
Muhtemelen lodosun basıncıyla olsa gerek, bugün de bir yarım baş ağrısıyla didişip durdum.
Pazar alış verişlerini hallettim, öğlende. Sonra dün mayaladığım ekmeği pişirirken, dün gece son bölümünde bıraktığı kitabımı bitirdim.
Kitabın yazarı daha çok şair olarak tanınan bir İspanyol kadın yazar, Elena Medel. Kitabı İdil Dündar çevirmiş.
Birbiriyle çok az süre beraber olmuş bir anne, kızı ve torunlarını, aile ilişkilerini, ilişkisizliklerini, yaşadıkları hayatı, zaman içinde gidiş gelişlerle anlatırken, İspanya'nın Franco diktatörlüğü yıllarından günümüzdeki kadın özgürlüğü hareketine uzanan yılları da izliyoruz "Mucizeler"de.
Kitap bana da son siparişimle geldi ama henüz başlamadım. Tansiyonu normal düzeye çektim ama bu sefer de sanırım ilaç ağır geldi, hani bayılacak gibi olursun da için geçer ya öyle oluyor. Salı günü dozajını düşürmesini isteyeceğim dr dan...
YanıtlaSilBakalım kitap için senin yorumun nasıl olacak? :)
SilLeylakcığım, umarım bugün daha iyi hissediyorsundur, ilaç düzeni yavaş yavaş oturuyordur. :)
hemen bir yarı-öğretmen olarak teşekkür edeyim o halde :)
YanıtlaSilBence hiç de yarı öğretmen değilsin, tamı tamına öğretmensin. <3
Sil