Saat 06:40
Biraz daha uyusam...
Yok yaa, ne uyuması, haydi kalk toparlan tam yürüyüş zamanı.
Hava kaç derece acaba? Eh iyi, 24 diyor, şimdi çıksam 1 saat sonra dönsem, o zamana dek 2 derece artsa bile fazla bunaltmaz.
Zıpla!
Saat 07:01
Apartman bahçesinden çıktım, sokaktayım.
Aferin bana.
Sahile yürüsem mi?
Evet en iyisi sahil, kaç zamandır gitmiyorum.
Sokaklar tenha, trafik yok, insanlar henüz uyuyor olmalı.
Saat 07:30
Deniz kenarına ulaştım.
Ooo! Bu saatte ne kadar çok koşan insan var böyle?
Hafta sonu olduğu için mi koşucular bu kadar çok acaba?
Neyse, onlar koşsun ben yürüyeyim, hava mis gibi, pırıl pırıl.
Saat 07:40
Dönüşe geçtim, sahilden ayrıldım, caddeden karşıya geçiyorum.
M.ciğimim eski evinin sokağına yöneltiyor adımlarım, beni.
İşte Bağdat Caddesi ışıkları, yukarıya doğru önce Emin Ali Paşa Caddesini sonra minibüs caddesini geçiyorum.
Afiyet Börek açılmış bile, şuradan annemin sevdiği bir şeyler alayım.
Saat 08:00
İyi ki erken çıkmışım, sıcak terletmeye başladı bile.
Eve az kaldı, şimdi bizim sokağa döneceğim, son düzlük...
Saat 08:10
Evdeyim, 7.500 adım atmışım.
Aferin kızım, erken kalkan yol alır diye boşuna dememişler.
Saat 07:31,
Suadiye sahilinden adalara bakış,
Günün en sevdiğim zamanlarından...
Fotoğrafı tıklayınız, altında bu sabahın müziği var.
Aynı hissiyatla uyanış,hava durununa eklenen kendi tahminlerim, eşlikçim Efes, aksan serinliğini iple çekerek geçen gün :)) bu sıralar hayatın özeti benin için...
YanıtlaSilSevdacığım sıcak yaz günleri depresyon sebebi bende, bir an önce geçsin diye kendime rutinler yaratıyorum.
SilSabah yürüyüşü en sağlıklı çözümlerden. :)
zaten dışarı çıkana kadar oluyor tembellik:) Sabah sakinliği çok güzel.
YanıtlaSilBenim için en büyük tuzak, uyandığımda haberlere bakayım filan diyerek telefonu elime almak. Bir kez internete bakmaya başlayınca bir saat geçiveriyor. O tuzağa düşmezsem gerisi kolay. :)
Sil