* Düğün gününe dair yazdıklarımla ilgili kutlama yorumunda Leylakcığım, "aramıza hoşgeldin" yazmıştı da o cümleciği okurken bile, inanamamıştım. Nitekim, bugünün yazısını bir gün sonra yazarken, aklıma gelen başıma gelmiş oldu, değil aramıza, kendime bile gelemedim henüz; koşuşturma halim devam ediyor.
Boş boş oturacağıma yandan yandan seğirtmeyi her zaman tercih ederim aslında. Muhtemelen onun sonucu bu, bir poposunun üstüne oturamamaklar.
** Gündelik hayata adapte olmaya çalışırken, bu defa da kızımla yapmamız gereken işler de sıraya girmiş vaziyette bugün. Bir yandan deli lodos fırtınası sersem ederken, yağmur arada atıştırtırken, banka işleri, lens siparişi, biraz alış veriş derken gün akşam oldu. Biz mağazadayken ve kızım bir model kot pantolonun üç dört çeşitlemesini giyip çıkarırken, sonunda dışarı çıktığımızda rüzgar biraz sakinleşmişti, neyse ki.
*** Akşamın en hoş tarafı, ana kız oturup birlikte film izlememizdi. Belki de bir senedir ayağımızı uzatıp, kuruyemiş yiyerek filan birlikte film izlememişizdir, pek iyi geldi.
Film Emir Kusturica'nın eski filmlerinden biriydi, tesadüfen ben seyretmemiştim, kızım da seyretmek istermiş, MUBİ'de görünce açtık, izledik.
Kara Kedi Ak Kedi 1998 yapımı bir film, çatlak ve eğlenceli.
Dip Not:
Kaç günün ılık lodos havası balkonun kuytusundaki nazenin gülün açmasını sağladı,
Ben de rengine bakıp iç çektim,
fakat o nasıl lodostu yahu...gül'e yaramış gerçi ama hepimizi allak bullak etti vallahi!
YanıtlaSilBugün de sürdü biraz, neyse az da olsa yağmuru getirdi sonunda. :)
Sil