24 Ağustos Çarşamba

 * İki gündür Şule'mle sabah mesajlarımızın ana başlıklarından biri ikimizin de çok sevdiği "Sen Ben Lenin" filminin konusunun gerçek olduğu haberleri. 

Şöyle ki, film zaten gerçekte Karadeniz sahiline vuran, eski SSCB'den kalma bir Lenin heykelinin başına gelenler üzerine bir kara komediydi. Gerçek hayatta olan ise, filme konu heykelin Akçakoca Belediyesinin deposunda dururken sırra kadem basması!

İstediğiniz fikir jimnnastiğini yapabilirsiniz, "sanat mı hayatı taklit eder, hayat mı sanatı" argümanı üzerinde münazara yapabilirsiniz, ya da oturur filmi bir kez daha izlersiniz.

** Günün havası kış havası suratlı, kapalı, rüzgarlı adeta huysuz. Gel gör ki mevsim yaz ve aylardan -sonuna da gelsek- henüz Ağustos. 

Dolayısıyla bunaltan ve insana yağ kardeşim yağ da bitsin bu sıkıntı diyerek, kime söylendiğini bilmeksizin sinirle söylenme hali veren bu hava durumuna itirazım var!

*** Günün sabah saatlerinde vantilatör önünde yemek yaptıktan sonra, öğleden sonra bu defa vantilatör önünde film izledim. Hem de ne film!

"Bal Ülkesi/ Honeyland" Sundance'te aldığı ödüller, 92. Oscar törenlerinde hem belgesel hem uluslararası film kategorilerinde aday olmasıyla merak uyandıran bir film. 

Bir süredir aklımda olan Bal Ülkesi'ni bugün izleyebildim. Film, Kuzey Makedonya'da Üsküp yakınlarında dağlık ve sakinleri tarafından terkedilmiş bir köyde arıcılık yapan ve yaşlı annesiyle yaşayan yalnız bir kadının Hatice Muradova'nın öyküsü. Farkındayım, uzun bir tamlamalar cümlesi oldu, ancak bu yalnız insanı tanımlayacak daha da çok cümleye ihtiyaç var. 

Kadının yalnızlığı, yaşlı ve hasta annesine bakması, onunla ilişkisi, hayat karşısındaki sağlam duruşu, bal aldığı yaban arılarıyla olan doğal ilişkisi, terkedilmiş köye gelen kalabalık adeta istilacı aile ve  onların doğayla ilişkisinin hep bana arsızlığı içindeki hali...

Burada film hakkında güzel bir yazı var, okumak isterseniz.

Dip Not:

Bizim cüce sunflower'ın boyuma geldiğini gösterir fotoğrafı günün notu olarak ekleyeyim.