* Cumartesi günleri özellikli günlerdi bir zamanlar; arkadaşlarla gezilen, sinemaya, konsere gidilen, sonraları çocuklarla günübirlik gezilere gidilen, onların arzuları peşinden koşulan...
Pandemiyle başlayan dönem ve hayatımın bu günleri birleşince, cumartesinin hiç özelliği kalmadı sanki. Bugün yaptığım her hareketi, işi haftanın başka bir günü de yapabilirim, bugün yapılmasının anlamı yok. Şimdi nerdeyse, hiç yapmasam diyeceğim ama o olmuyor.
Neyse işte, bu seferlik içimden taşan cumartesi ateşi bunları yazdırdı, diyelim.
** Öğleden sonra annemle bizim mini parkımıza gittik, iki tur attık, çokca oturduk. Bu defa etrafı izlemenin yanında, otururken dayıma, teyzeme, S. hanıma telefon ettim, konuştum/k, haberler aldım/k, verdim/k; iyi oldu doğrusu.
Son zamanlarda telefonla konuşma konusunda alışkanlıklarımı -dur şunu yapayım, ararım, dur bu bitsin konuşurum- değiştirmeye çalışıyorum, işe yarıyor.
*** Annemi eve bıraktıktan sonra sahile indim, cumartesi olduğunu unutmuşum, yine kalabalığa maruz kaldım ve fazla uzatmadan geri döndüm. Olsun, yine de hava değişimi oldu.
Gerçi, sanki sayfiyedelermiş gibi gönül rahatlığıyla denize girenler cesur yürekleri görünce, vayy be demekten geri duramadım.
Bugünkü akşamüstü yürüyüşünden sonra, yürüyüş saatlerimi değiştirmeye karar verdim. Genellikle yaz aylarında yaptığım gibi sabah erken veya akşamüstü geç yürümek daha iyi. Aksi halde güneşin altında kalıp su kaynatıyorum.
Haydi bakalım, günü kapatır geceye başlarken Yasmin Levy dinleyelim, Una Noche Mas.
Dip Not.
Keyfine düşkün park hayvanlarımızdan birisi,
Yanına oturduk da neden sonra uykusu bitince ancak kaldı, gerindi.
Aynı dediğin gibi, cumartesi de, pazar da sıradan günlere dönüştü. Pazarları zaten sevmem de cumartesi pek has günümdü, pandemi kalbinden bıçakladı :( Neyse buraya gelince en azından Cumartesi Umut günü oldu, o da bir şeydir :)))
YanıtlaSilEmekli olduktan sonra, çalışma hayatının rutinlerinde uzaklaşınca, günler biraz yeknesaklaşmıştı zaten. Üstüne pandemi, üstüne internet bağlısı hayatlarımız... Günler birbirinin kopyası gibi. :(
SilÖyleyse yaşasın Umut'lu günler. :))
akşamüstü geç vakit yürüyüşleri en güzeli bence de. sabah erken o kadar enerjik olmuyorum. gündüz vakti de "ay bayılazaaam" şeklinde geçiyor yürüyüş :) demem o ki, akşamüstü/akşam yürüyüşlerine eşlikçi olabilirim :)
YanıtlaSilTamam şekerparem, seninle geç akşamüstü yürüyüşleri yapalım, harika olur. :)
SilHemen bugün başlasak mı? Kalana kar yağarmış ya! :))