1 Haziran Çarşamba

Güzel bir yaz havası vardı, rutubet az, yeterince esinti var, güneş ısıtıyor bayıltmıyor, tüm yaz böyle geçse kabulüm.

* Sabah, güne dünden beri buzdolabında soğuk mayalanma işlemi için bekleyen ekmek hamurunu artık pişirmem gerektiğini hatırlayarak başladım. 

Bir de ayrıca  bugün artık perde yıkamam gerektiğine kendimi ikna etmiştim.

Kahvaltıdan sonra işe girişiyordum ki, kardeşim aradı "bugün araba bende, sizin tarafa geleceğim, annem dışarı çıkmak ister mi" dedi. Ne zaman gelirsin, nereye gideriz filan derken anlaşıldı ki, benim en az iki saatim var. Hemen bir yandan fırını yaktım, o ısınırken kızımın odasının tül perdesini söküp makineye attım. Öyle böyle derken, ekmekler pişti, bir odanın perdeleri bitti, astım bile.

** "Buraya gelirken cadde tarafından geldim, kalabalık oralar" deyince şoförümüz, yönümüzü Maltepe sahiline doğru çevirdik. Küçükyalı da kalabalık geldi gözümüze, sonuçta Maltepe parkına karar kıldık. 

Annemle kardeşim yavaş adımlarla sahile doğru yürümeye başladılar, ben de ters yönde hemen otoparkın karşısındaki alışveriş ve yeme içme yerlerine doğru seyirttim. O mu bu mu derken, bir iki çeşit sandviç, kek ve su alıp döndüm, bizimkiler sahile ulaşmamışken yetiştim.

Piknik masaları çoktan dolmuştu, gölgede bir bank bulup oturduk, azığımızı yedik, suyumuzu içtik, annemin adımlarına uyarak otura kalka gül bahçesine yollandık. 

Annanem "para kadar bile bulut yok" dermiş, parkta güneşin altında otururken annem bunu söyledi birara.

Gülleri seyrettik, kokularını içimize çektik, güneşin tadını çıkardık, sonra dönüş yoluna geçtik.

*** Günün sanatsal güzelliği sabah İnsatagramda gezinirken gördüğüm bir müze sayfasına ait. Amsterdam'daki Rijksmuseum'un sayfası son derce canlı ve çekici, bir tık lütfen. 

Klasik resim seviyorsanız, sayfalarda biraz gezinin, bazı videolar çok tatlı ve öğretici. Gidip yerinde görmek umudunu canlı tutmaya da yardımcı olur, hem belli mi olur?...

Dip Not:

Maltepe sahil parkının gül bahçesinden,

Sarmaşık gülleri bu sene coşmuş coşmuş...