"Mayıs'ta Mart günleri" devam ediyor, umuyoruz ki yarından itibaren Nisan günlerine geçeceğiz.
(Bunu yazarken Mindmills'in bu yazısındaki "Mart gibi Mayıs" tanımından esinlendim.)
* Bizim bu bayramımız iki günde bitti gibi oldu, bugün haftanın ilk gününe başlamışız hissi verdi. Sabah kahvaltıdan sonra annemin fizyoterapisti geldi, egzersizler yapıldı, gelişmeler gözlendi, memnun olundu.
Öğlende sokağa çıktım, bu defa sahile inmedim caddeye yöneldim, Suadiye'den Şaşkınbakkal'a döndüm, tekrar arka tarafa geçtim.
** Yürüyüş esnasında bacaklarımla birlikte çenem de çalıştı. Yakın zamanda konuşmadığım üç arkadaşımla telefon konuşmaları yaptım. Kimiyle dertleştik, kimiyle yakın gelecek planları yaptık.
Arkadaşlarımdan bir tanesi, pandemi dönemini oldukça korunaklı geçirdi. Onu biraz şakayla karışık korkuttum, "görüştüğümüzde sarılacağım haberin olsun" dedim. Ekledim, "zaten bu bayram herkese sarıldım, yetti gari!". Arkadaşımın bir çeşit paniğe kapıldığını sesinden anladım, "yok daha sarılmıyorum ben" filan dedi. Artık, bilemem ne olacak?
*** Öğleden sonrayı biraz birikmiş banka işlerini filan düzene sokmaya çalışarak geçirdim. İnternette iş yaparken en sevdiğim şey klasik müzik dinlemek.
Bugün tam da buna uygun dün akşam ilk yayını yapılan bir konser vardı, İş Sanat'ta.
Venezuella Simon Bolivar Senfoni Orkestrası'nın şef Christan Vasquez yönetiminde verdiği konserde viyolonselci Poyraz Baltacıgil solist olarak Antonín Dvořák'ın 2 numaralı Si Minör Viyolonsel Konçertosunu çalıyor.
Diğer eser Sergey Prokofyev'in. 5 numaralı Si Bemol Major Senfonisi.
Dip Not:
İlk yaseminler de açmaya başlamış.
Bu yaseminin adını Bodrum yasemini olarak biliyordum,
Herşeyi bilen arama motoru Çin yasemini diyor,
Artık hangisini seçerseniz, size kalmış.
Bence bu bildiğimiz klasik yasemin, yani Bodrum yasemini de diyebiliriz. Çin yasemini ya da Arap yasemini denilenin taç yıprakları biraz fırfırlı oluyor. Tabii botanik uzmanı değilim ama yıllardır Antalya'da yasemin koklayan biri olarak fikir teatisinde bulunayım dedim :) Bugün ben de sonunda bayramın son günü ilk ve tek misafirimi (eşimin yiğeni ve eşi, zaten aynı apartmandayız) ağırlayıp kendimi dışarı attım. Yemek yiyip parkta yürüdük, pek enfes, pek güzeldi. Yavaştan veda turları başlıyor, önümüzdeki hafta sonu bozkıra yolculuk başlayacak...
YanıtlaSilHaklısın, bence de bu klasik yasemin. :)
SilEn iyisi mavi yasemin, şıp diye ayırt edilebiliyor. :))
Yazını okudum bu sabah, güzel bir bayram gezmesi olmuş. Antalya'nın parklarına "özleyin beni anacım", diyorsun. ;).
Mindmills'den size sevgiler. :) Güneşimiz Mart'tan Nisan kıvamına döndü ama hala ayın biri ya da ikisi gibi. Hava ısırıyor. Ben hala çok üşüyorum. Sabırla bekliyorum gevşeyip gövdeyi ısıtacağımız günleri.
YanıtlaSilAradan geçen zamanda, biraz daha Mayıs gibi davranmaya başladı, değil mi? :))
Sil