Sonunda Kanada'ya taşınan İzmirli'nin fıkrası gibi olacağız galiba, evet bildiniz, bir kar gününden daha merhaba.
* Sabah erkenciydim, önce wordle'a baktım, bugün bilemedim, oysa dün 3. sırada doğru kelimeyi yazıvermiştim.
Kalktım, egzersize başladım. Dün sabah radyoda Schubert'in Piyanolu Beşlisi "Alabalık" çalıyordu. Uzun zamandır dinlememiştim, çok severim, bu sabah banttan tekrar dinledim.
** Dün geceden aklıma yazmıştım, bu sabah tembellik etmeyip yürüyecektim. Tam gönlüme göre bir hava vardı, sokaklarda kimseler yoktu, ayaklarımın karda çıkardığı sesleri dinleyerek yürüdüm.
Eve dönüp duş yaptıktan sonra anneme çıkıp kahvaltıyı hazırladım. Annem bu gece rüyasında oğlumu görmüş, henüz dört beş yaşındaymış, ananesinin yatağına gelmiş, birlikte uyumuşlar. Torunlarının küçüklüklerini özlüyor olmalı diye yorumladım, kendimce.
*** Öğleden sonra kahve likör keyfi yapıp, The Marvelous Mrs. Maisel'in 4. sezonunun kalan iki bölümünü bitirdim. Yine heyecanlı bir aşamada kesildi, sezon bitti.
Dip Not:
Sabah yürüyüşünden,
Bize biraz daha uzakta olan mini park,
aaa mrs maisel başladı mı yine? yaşasın yaşasın :)
YanıtlaSilçocukların küçüklük hallerini hepimiz özlüyoruz, annenin daha da burnunda tütmüştür :)
Başlamış evet, ben sezonu bitirdim bile. :))
SilAh o kuzular! diyeyim. O, yaş gereği, şimdilerde eskileri daha çok hatırlamak eğiliminde üstelik. :)