14 Kasım Pazar

 Sabah uyandığımda hava durumu sisli gösteriyordu, sonra güneşliye döndü, yine de gün boyu hava durgundu ve pus vardı.

* Oğlum kahvaltıya geldi, menemen çekti canım, yer misin dedim, evet cevabını alınca sevindim. Bir de demir tavada ağır ateşte sucuklu tostu yaptım. Yanına da çay, meyve, bir güzel doyduk şükür.

** Kaç gündür aklımda ağacı bol bir yere gitmek vardı. Orman için daha erken saatte davranmak gerek, trafikten kaçmak için. Biz de parka gideriz dedik, saat onikide evden çıktık, fazlaca trafiğe bulaşmadan Fenerbahçe Parkı'na ulaştık. Ancak otopark için kuyruk başlamıştı bile, iyi ki daha geçe kalmamışız. 

Oğlum nicedir Fenerbahçe Parkı'na gelmemişti, iki senedir çalıştığı için denk düşmemişti diyelim. 

Biraz nostalji yürüyüşü yaptık, parkın hangi köşesinde eskiden ne yapardık, anıları tazeledik, kocaman fıstık ağaçları altında oturduk, artık eski görkemini tamamen kaybetmiş güzelim erguvan ağacını ziyaret ettik. 

Parklar bitmez, dışarı çıktık marina boyunca Kalamış'a doğru yürüdük, Kalamış Parkı'na geçtik, bir tur da orada yürüdük, bir bankta oturup güneşin tadını çıkardık, geleni geçeni, spor yapanı izledik. Aynı yoldan dönerken bu defa seyir nesnesi konumuzu değiştirdik; otoparkta artık iyiden iyiye sayısı artmış karavanlara baktık, keşke teknesi olan bir arkadaşımız olsa dileği tutarak tekneleri de gözden geçirmeyi ihmal etmedik.

*** Eve trafiğe takılmadan döndüğümüz için memnunum, biz dönerken halen gelenler vardı.

Günün kalanı bir şeyler izlemek, annemi ziyaret etmek, kardeşim ve kızımla haberleşmek derken çabucak geçiverdi. Sonrası her günkü gibi...

Akşam, yine akşam, yine akşam,

Göllerde bu dem bir kamış olsam.

Dip Not:

Fenerbahçe Parkı'ndan,

Sahilden adalara bakış, 

Fıstık ağaçları, dökülmüş yapraklar, kırık gün ışığı,