Nerdeyse dünün aynısı bir bugün geçirdim.
Hiç şikayetim yok ve fakat anlatacak eğlenceli bir konu da yok.
Ha şöyle bir fark oldu, gece kızımın uçaktan indiğine ve pasaport kontrolüne gittiğine dair kısa bir konuşma yaptık. Geceyarısından sonra kapıdaki anahtar sesini duydum ve oh dedim.
Bir de sabah oğlum normal hattan telefonla aradı ve numarasını görünce gülümsedim. Dün memlekete geldiler ve gelinciğimin anne babasıyla birlikte bir ılıman iklim tatili yapmak için Antalya'da buluştular.
Bugünkü yürüyüşten bir pembe,
Mahallenin apartman bahçelerinde açan gül goncalarından,
Bu gece yağmur gelecekmiş diye hasretle beklemedeyim.
Ekmekçi Kız yorumumu kabul etmedi, doğumgünü çocuğu şımarıklığı var galiba üstünde, bari buradan yollayayım
YanıtlaSilAllah Allah! Hep sana bu kaprisler. :))
SilSeni tanımamıza vesile olan bloguna teşekkürle başlayayım yoruma, iyi ki açmışsın, iyi ki yazmışsın, iyi ki tanımışız seni. Sanaldan gerçeğe dönüşen dostluğumuza bin şükür aynı şehirde yaşamasak da. Ayrıca benim blog 3 yaş büyük olan senin blogun ellerinden, ben de güzel arkadaşımın yanaklarından öperim...
YanıtlaSilAyy seninki kardeş blog değil mi? Büyüklerin ellerinden öpülür evet, benim de küçüklere mendil içinde harçlık vermem gerekiyor bu durumda. :)
SilÇok teşekkür ederim Leylağım, güzel sözlerin için ve dostluğun için. <3
oh bazen sevdiklerimizle aynı saat diliminde ve aynı ülkede olmak bile iç ferahlatıcıdır. bir de görüşebilseniz ne şahane olacak :)
YanıtlaSilEvet ya, haksızlık bu, ışınlanma icat edilsin :)) Hepinizi istediğimde göreyim
SilAz kaldı bence Leylağım, yakında bizi moleküllerimize ayırmayı başarırlar diye düşünüyorum, ama sonra birleştirebilirler mi, emin değilim. :)))
SilEvet Şulem, görüşebilsek iyiydi, ama denk düşmedi.
Sil