Bugün ne yapsam acaba, yürüyüşe mi çıksam diyordum ki birinin merdivenden indiğini duydum. O sırada antreden geçiyordum, merdivende ayak sesleri duydum, asansör kullanmayan da kim ki diye düşündüm ve göz deliğinden baktım ve gördüm ki Bayan E. imiş.
Kapıyı açıp seslendim, cevap olarak "biliyor musun asansörde kaldım" dedi. Nasıl oldu filan derken, konuşmanın devamında bir spor merkezini görmeye gittiğini öğrendim ve "benimle gelir misin" deyince günün programı belli oldu.
Kendisine de söylediğim gibi böyle tarihi bir anı kaçırmayı hiç istemezdim, canım arkadaşım ve spor salonu bir araya gelmesi pek söz konusu olmayan bir ikilidir, zira.
Nitekim gittiğimiz merkezin hiç ona göre bir yer olmadığı daha onuncu saniyede belli oldu ve salondakilere çok teşekkür ederek kendimizi dışarı attık ve dışarı çıkınca konuya dair abartılı değerlendirmelerimizle güldük, eğlendik.
Sonra oturup birer kahve içtik, sohbet ettik ve yürüdük. Böylece günün spor niyetli kısmı uzun bir yürüyüşle amacına ulaşmış oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz!