"Nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım" diyerek yazılan şarkı sözü haksız değilmiş, çocukken anlamazdım, ne demek istendiğini. Böyle işte; gün gün, hafta hafta geçiyormuş yıllar.
Kasım'ı da ortaladık gibi.,
Sabah tam kahvaltıya oturmuştum ki, kapı çaldı, annem ve yardımcısı R. geldiler.
Annemin hedefi belli, torununun odasına gidiyor, onun yatağını deneyecek ve kendisininkiyle sertlik/yumuşaklık karşılaştırması yapacak.
Dedim, annem keyfine bak, ben ilacımı aldım, karnım da acıktı, kahvaltımın başındayım.
Beş dakika kadar sonra annem deneme yatışından kalkmış, mutfağa doğru geldi, ben bunu istiyorum dedi.
Yatakçıya gittim, adamcağız başka bir şeyler anlattı, dur bakalım tefrikamız nasıl devam edecek?
Öğlenden itibaren pazardır, diğer işlerdir derken gün bitti, kısa gün çabuk bitiyor zaten.
Şimdi yemek ve salata işlerine sıra geldi.
Apartman bahçesindeki güller açmaya devam ediyor, Kasım gülümüz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz!