Bu aralar okuma hızım oldukça düştü. İki haftalık tatil sadece tek kitapla geçti. Gerçi, okumayınca dinliyorum ama okumak başka.
Mesela son olarak "Binbir Gece Masalları"nı dinlemekteyim. Emre Melemez seslendirmiş, oh dinlemesi pek güzel.
Tatil kitabımın adı "Sabahın Üçü", yazarı Gianrico Carofiglio eski bir savcı ve senatör imiş. Bunca uğraşı yetmezmiş gibi bir de roman, öykü ve deneme yazıyormuş.
Sabahın Üçü, bir delikanlının hastalıkla mücadelesini, anne ve babasıyla ilişkisini ve Marsilya'da geçirdiği iki günü anlatıyor diye çok kaba özetleyebilirim.
Akıcı anlatılmış, ilginç bir konu, okumak isterseniz pişman olmazsınız.
Kitabın 127. sayfasında kitabın adıyla da bağlantılı bir paragraf var, ondan da söz etmek isterim, beni çok etkiledi.
Kitaptaki baba oğul konuşurlarken konu yazar Scott Fitzgerald'a ve onun Marsilya civarında geçen bir romanına geliyor.
Baba, romanın adının "Müşfikti Gece" olduğunu hatırlar ve Fitzgerald'a ait bir cümleyi hiç unutmadığını, sözlerin ve şiirsel ritminin zihnine kazındığını söyler.
"Ruhun gerçekten karanlıklar içine düştüğü gecede saat daima sabahın üçüdür."
Sf. 127
babamı kaybettikten sonra uzun bir süre her gece 3 civarında uyanır, bir süre evin içinde onunla konuşarak gezinir, uyuyamazdım biliyor musun?
YanıtlaSil