Bugün Arpiciğimde kahve içmek için sözleşmiştik. Şulem ile gittik, kahvelerimizi içtik, tatlı tatlı sohbet ettik.
Tam ayrılmak üzere ayaklanıyorduk, depremi hissettik. Haydi dışarı çıkalım dedik, çıktık. Bahçede komşularla rastlaştık, birbirimize geçmiş olsun dedik.
Sonra Arpiciğimi bahçede bırakıp kendi evlerimize doğru yola çıktık.
Annelerimizi aldık, apartman bahçelerine indirdik, komşularla oturduk. Artçı haberlerini aldık, güneş gitmeye hava serinlemeye başlayınca evlerimize çıktık.
Umarım ve dilerim bu defa da geçmiş gitmiş olsun.
Hepimize geçmiş olsun. İyi ki yanımdaydınız o sırada, travmayı çok yumuşattı varlığınız, resmen basiretim bağlanmıştı. Siz olmasaydınız daha korkutucu olacaktı.
YanıtlaSilÇok geçmiş olsun canım, Allah bir daha göstermesin. Joe'nun yazdığı gibi birlikte olmanız da travmayı hafifletmiştir.
YanıtlaSilÇok geçmiş olsun, iyi ki bir aradaymışsınız.. bununla atlatılmış olsun dilerim.
YanıtlaSilKorkuttu baya.
YanıtlaSilTekrar çok geçmiş olsun hepinize Sevincim. :(
YanıtlaSiltam da benim "adada yaşamak istiyorum ama depremden çekiniyorum" cümlemin üzerine!
YanıtlaSilYürüyüş yaptığımız için hiç hissetmedik. Hepimize geçmiş olsun. Hülya
YanıtlaSilGeçmiş olsun tekrar.. Birlikte olmak güzel böyle korkulu anlarda. Şulenin yorumuna da şaştım vay be 7. hisse gel….
YanıtlaSilçok acayipti gerçekten C.ciğim. Evren bana, "deprem seni bulacaksa bostancı'da da bulur çocuğum, adalardan korkma" dedi sanki :P
SilGeçmiş olsun Sevgili Okul Arkadaşım. Demek ki bizim Nisan ortası gibi yaşadığımız ve bizim ölçeğimize göre şiddetli deprem İstanbul'un habercisiymiş...
YanıtlaSilGeçmiş olsun ve Cenab-ı Hakk, bizleri her türlü doğal afetlerden korusun muhafaza eylesin.
YanıtlaSilHep birlikte geçmişler olsun arkadaşlar, gerçekten elden gelen tek şey biraz ruhu ferah tutmak. Zor zamanlarda yaşıyoruz...
YanıtlaSil