Bir Günlüğü
Günün önemli olayı bu mevsim ilk kez sinemaya gitmem oldu.
Öğlen saatlerinde Bayan E.'yi aradığımda "kalp kalbe karşıymış, ben de seni arayacaktım, sinemaya gidelim diyecektim" cümlesini duyunca, "ben de onun için aramıştım, yaşasın" dedim.
Ancak erken sevinmişim, arkadaşım yarın için plan yapmak istermiş, oysa yarın biz annemi doktor kontrolüne götürmek üzere randevu almıştık.
Neyse, hava güzel güneşli iyi ki çıkıp yürüyeyim, plan tutmadıysa ne çare?
Yürürken odağı değişince sanırım, kafam çalışmaya başladı.
Ben neden bugün gitmiyorum sinemaya? Hazır işleri de hallettim, akşam için yemek yapmam da gerekmiyor.
CKM'de oynuyordur Maria, seanslar nasıl acaba? Seanslar da uygunmuş, bilet alır kalan zamanda bir de kahve içerim.
Sonunda fragmanlar bitti, ışıklar söndü ve beyaz perdenin ve operanın büyülü dünyasına kendimi bıraktım, Maria'nın, La Callas'ın, büyük divanın, rol aldığı operalardaki roller kadar dramatik hayatını izledim.
Film 60'ların 70'lerin renkli filmleri tarzında çekilmişti, belki tek özelliği buydu. Zaten anlattığı konuyu öne çıkarmak söz konusu iken filmden ayrıca büyük bir etkileme beklememek daha doğru belki de.
Sinemadan çıktıktan sonra bir süre Caddebostan Erenköy sahilinde yürüdüm,
Martının pozu o yürüyüşten.
bir arkadaşımdan daha benzer bir yorum duydum filmle ilgili. seyretmezsem çok üzülmeyeyim çıkarımı yaptım :)
YanıtlaSilDoğru düşünüyorsun, operaya özel merakın varsa kaçırma. ;)
SilAyrıca Haluk Bilginer'in rolü de pek uzun değil, o da bir başka not.