Bir Günlüğü
Sabah haberlere bakarken kendi kendime bir sevinç nidası savurdum, "gelmiş! Yaren gelmiş!".
Bir kaç senedir Yaren ve Nazlı'nın gelmeleri, buluşmaları, yavrulamaları içimizi ısıtan bahar müjdeleri.
Ben henüz havada kendilerini göremedim ama bugün "leylekler geliyor" fotoğraflarını da görmeye başladım.
Gelsinler bekliyorduk.
Günü yine evde ağır hareket hatta mümkünse hiç hareket halinde geçirmeye çalıştım.
Biraz müzik dinledim, bir temel Reis çizgi filmi seyrettim, bir de Japon filmi izledim "Harakiri, Bir Samuray'ın Ölümü"
En uzun süre dinlediğim müzik İncesaz'ın Cengiz Özkan'la yaptığı Elif albümü oldu. Cengiz Özkan'ın sesi insanın içine işliyor, dinleyiniz.
Evimizin frezyası, sabah ışığında olduğundan daha koyu renkli çıkmış, siz daha sarı olduğunu düşünün.
Cengiz Özkan'ın sesi füme edilmiş sanki, öyle insanın içine işliyor. "Kırmızı Buğday"ı dinlemeye bayılırım ondan...
YanıtlaSilBugün yine birkaç türkü dinledik annemle birlikteyken, çok güzel söylüyor. :)
SilYaren haberlerini BİR Günlüklerinden alıyor olmak ayrı bir hoşuma gitti.. Çok kıymetli bir kavuşma kalbimize dokunan umut veren.. Bu gidişle inşallah bende havada görürüm hepsini de dileğimin olacağı sevinciyle marteniçkamı çıkarırım:))
YanıtlaSilUmarım havada görmek kısmet olur ve marteniçkalar yerini bulur. :)
Silyaren konusu hepimizin gündemine oturmuştu ne zamandır, cumartesi sevinçle uyandık resmen :) bu sene böyle toplum olarak sevindiğimiz ikinci olay bu oldu (ilki de kar yağmasıydı). düşününce ne acıklı bir hâl :(
YanıtlaSilYarenciler birleşin! :)
YanıtlaSil