5 Şubat Çarşamba

Bu sabah 6:30 civarı yağmur sesi duydum, e hani kar yağacaktı diye düşündüm.

Sabah soğuk yerindeydi ve kar da yağmur da yoktu. Öğlende bulutlar arasından güneş göründü. 

Öğleden sonra güzelce giyindim yürüyüşe çıktım. Henüz sokağın köşesine gelmemiştim, yağmurumsu bir şey yağmaya başladı. 

Sonra havada uçuşan beyaz tanecikleri gördüm, ama o kadar. Sulu kar yağdı, durdu, tekrar yağdı.

Bu arada rüzgar sert esmeye devam etti ve böylece sahile yürüme planımdan vazgeçtim, mahallede turladım, eve döndüm. 

  

Bunca soğuk, kar, yağmur lafından sonra mimoza da neymiş diyeceksiniz.

Gördüğümde ben de öyle dedim kendisine, ahh şaşkınım, ne de güzel açmışsın, oldu mu şimdi?

Bize oldukça yakın alt sokaklardan birinde köşedeki bir apartmanın sokağa bakan köşesinde açmıştı, çiçeklerini güneş gibi parlatmıştı. 

Baktım kaldım aşağıda göreceğiniz o güzelim ağaca.

Günün tatlı saatleri akşamüstüydü. 

Sevgili komşucuğum ve annesiyle kek, kurabiye eşliğinde çay içtik, sohbet ettik.