Dün gece kızımla albümlere bakıyorduk. Benim çocukluğum, okul yıllarım, şimdi kızımın olduğu yaşlarım elden ve gözden geçiverdi.
Bazısına güldük, bazısında anılar akla geldi hüzünlenir gibi olduk, aa bak o şuna benziyormuş, bu küçüklükte diğerine benziyor konuşmaları yaptık, bu arada kızım bir dolu fotoğraf çekti albümden.
Bugün havanın soğuk ve ıslatıyor oluşunu bahane ettim, biraz da üşendim sokağa çıkmadım, yürümedim.
Bizim buralar dışında İstanbul'un pek çok yerine kar yağmış, biz yine unutulduk. Kar yağsaydı hava ıslak diye bahane etmez, yürüyüşe çıkardım.
Bugün de böyle olsun madem.
Dün apartmanın sıcak su boileri tamir edildi, aman neyse ucuz kurtulduk (parasından değil, tamir işinin uzamasından filan) derken bugün kaloriferimiz yanmayıverdi. Sabaha karşı kazan dairesinde bir vana patlamış, ortayı su basmış, kalorifer hava yapmış derken, ancak biraz önce ısınmaya başladık.
Tam havaya uygun hareketler.
Albümlerden seçmeler,
İlkokul üçüncü sınıfa başladığım gün,
Fotoğrafı babam çekmişti,
Çantanın ve kurdelanın kocamanlığına bakar mısınız?
Çocukluk fotoğraflarına bayılıyorum, aynı gülüş, aynı gözler ve aynı şirin surat :) Hele kardeşinle olan bir tane vardı, o efsane :)
YanıtlaSilKurdeleler hep aile boyu olurdu o yıllarda, çantalar da büyük olsun ki ileri sınıflarda da kullanılsın :))) Kuzenim çocuklarına bütün giysileri bir-iki beden büyük alırdı, garibim büyük oğlan o kadar doğal karşılıyordu ki bunu, bir gün bize geldiler. Ben üniversitedeyim, annem üstümde bir elbisenin boyunu alıyor, kısa mı oldu, uzun mu derken yavrum atıldı, "Uzun yap Nermin Teyze uzun yap, büyüyünce de giysin" demişti :)))
Evet, o kardeşli fotoyu ben de severim. <3
SilAy bu kuzenli hikaye çok komik imiş. :))
ah bu çantalar...hepimizde aynısı, kocaman :) kurdeleler de helikopter pervanesi gibi :)
YanıtlaSilİlk iki sınıfta başka bir çantam vardı, o küçük geldi, zira bütün kitapları defterleri çeke çeke götürü getirirdik, bu kapsaması daha çok olsun diye alınmıştı. :))
SilFotoğraf enfes... Bir de mesajı var, o duruş, elbette çanta; geleceği öngörmüş ve altını bence çok güzel çizmiş:))
YanıtlaSilÖyle mi yorumladınız Sevgili Okul Arkadaşım? Teşekkürler. :))
SilBenim o zamanlar pek meslek hayalim yoktu da anlaşılan hayatın planları varmış. :)
Ya ne güzel bir resim, benimde vardı bu tip bir çanta, kırmızı:)
YanıtlaSilBenim çanta siyahtı, kırmızı olsun isterdim doğrusu. :))
SilBu çantaları hatırlıyorum, ne kadar ciddiyetli çantalarmış. Buraneros'a katılıyorum, geleceğin yaman avukatı gibi bir duruşun var gerçekten de. Pırıl pırıl. Çok güzel.
YanıtlaSilBugünden geriye bakınca öyle bir izlenim oluyor, haliyle. :)
Silİşin komik tarafı şu ki avukatlık hayatım boyunca mümkün olduğunca küçük çantaları tercih ettim. Oldum olası ağır taşımayı sevmem. :))
Çok tatlısınnnnnn... Ya.. Çok duygulandım nedense, bana ne oluyorsa.. O koca çanta sen büyüdükçe ufacık kalmıştır, büyük ihtimal bir benzeri yıllarca avukatlık bürona gidip gelmiştir seninle. Ve şimdi bu blog o çanta sanki, koydukların, çıkarttıkların, önemliler.. Ay evet sonunda senin "bağlantı nesne"ni buldum ben! Çanta! <3<3
YanıtlaSilAlbümler hayatımızdan nasıl da çıktı :( Ben senede bir baskı yapıyorum ve çocuklara minik albümler hazırlıyorum, onlardan habersiz. Birer de defterleri var, yazıyorum. Bir de kutuları var bunların içinde durduğu ve birkaç bebeklik, çocukluk eşyaları, duvarda da bazı dotoğraflarımız asılı evde... Geçen sevdiğim bir arkadaşım, ben yapamıyorum hüzün veriyor dedi ama bana neşe veriyorlar... Bu sabah teyzeciğimin doğum günü 77 oldu maşallah ve sabah aradığımda kıpkırmızı ruju, koyu kahve ve uzun saçları misler gibi.. Tek başına, kediciği var, kızcesi teeeee dünyanın öbür ucunda ama kalben birlikte, dedi ki "Cerenciğim, iyi kötü yaşamaya bak hatıra biriktir bol bol çünkü bu yaşa geldiğinde elindeki en güzel oyuncak o hatıralar..." Senin albüm gibi :)
Çok uzattım :P
Yukarıda Arpi'ye de yazdım C.ciğim, meslek hayatında hep hafif çantalrı tercih ettim, çantalar benimle birlikte büyümedi, okul çantası ağırlığı travma yaptı belki. :))
SilYaa! ne güzel düşünmüşsün, çocuklara albüm hazırlamakla ne iyi yapıyorsun. <3
Ben de çocukların küçüklüklerinde bir noktaya kadar albümlere devam ettim, özellikle dijital çıktıktan sonra peşine düşmez oldum, saldım gitti.
Hiç uzatmadın, ne güzel oldu, sohbet gibi. Sağol sen. <3
çok tatlı fotoğraf <3 benim de böyle bir çantam vardı. sanırım o zamanlar hepimiz bu çantalardan kullanıyorduk değil mi? ve ayakkabıların güzelliği.
YanıtlaSilGerçekten çeşit azdı, aramızdaki yılların farkına rağmen aynı tür eşyalar uzun süreler kullanılmış olmalı, hepimizin hafızasına yer etmiş nesneler bunlar. :)
SilAyakkabılar rugandı, muhtemelen okulun ilk günü ve henüz kışlık ayakkabı alınmamış olduğundan baharlık olana devam etmişim. Ziyan olmasın, çünkü. :)