Yılın son gününe bir kalmışken, ne eski yılın muhasebesini yapmak niyetim var ne de yenisine dilekler sıralama arzum. Ne yapalım, bu yılbaşı da böyle oluversin...
Günün en önemli olayı, gözümde büyüttüğüm yeni yıl ajandasını özelleştirmek, gerekli notları, bilgileri yazmak işini öğleden sonra boyunca tamamlamam, bir oturuşta bitirmem oldu, kendime aferin kızım diyorum.
Bir kaç gündür elimde 2024 Nobel edebiyat ödülünü alan Güney Koreli kadın yazar Han Kang'ın Vejetaryen isimli kitabı var.
Başlangıçta roman olduğunu düşünmüştüm, kitapla aynı adı taşıyan ilk öyküyü bitirince anladım, meğer kitapta üç öykü varmış ve sonuçta birbirleriyle ilintili olacaklarmış.
Güney Kore sinemasında zaman zaman gözlediğim tekinsizlik havası bu anlatıda da dikkatimi çekti.
Diğer yandan Storytel'de Murathan Mungan'ın Kadından Kentler öykü kitabını dinliyorum, sonuna yaklaştım ve çok sevdim.
Günün sonunda en keyif vereni renkli, hatta rengarenk, bir hayat yaşamış olmak değil mi?
kesinlikle öyle! rengarenk bir 2025 diliyorum o halde :)
YanıtlaSilGelsin bakalım, renkli renkli. :)
SilSadece Kore mi, bence tüm Uzakdoğu yazınında var o tekinsizlik, o yüzden çok sevemiyorum ne yalan söyleyim. Vejeteryan'ı okuyalı epey oldu amao tekinsizlik aklımda hala. Rengarenk olalım Ekmekçim, tekinsizliklerden uzak...
YanıtlaSilArada sırada bir örneğiyle karşılaşınca ilginç geliyor bana, fakat sürekli takipçisi olamam sanıyorum. :)
SilAmin Leylakcığım amin. :)
Bu yıl hissyatımız ortak, muhasebeye hic gerek yok bence de. Han Kang'ın en sert kitabi bence Vejetaryen diger kitapları onun kadar degil bence. Etkileyici bir kitap. Kadından Kentleri not ettim. Mutlu yıllar diliyorum, sağlik ve keyifle❤
YanıtlaSilBen de mutlu bir yıl diliyorum Sevdacığım, sağlıkla, huzurla dolu geçsin. :)
Sil