4 - 5 - 6 Nisan Pazartesi, Salı, Çarşamba

 Bu blogda ilk kez böyle bir üçlü gün başlığı oldu. Her gün gününde yazmayınca en iyisi üçü bir arada yapayım dedim, zira üç günün konusu aynı.

* 4 Nisan Pazartesi

Sabah yediye çeyrek kala annemle birlikte bizim kapının önündeyiz. Elimizde bir küçük çanta, çantanın içinde gece kalmak gerekirse diye yanımıza alınmış pijama, terlik, diş fırçası var.

Kardeşim de aynı anda arabasıyla kapıda, biniyor ve yola çıkıyoruz. Hedefimiz Okmeydanındaki büyük hastane M.m.r.l. Saat sekizde hastanedeyiz, giriş, yatış vs. işlemler yapılıyor, odaya çıkıyoruz. Rutin hazırlıklar, hemşireler geliyor, formlar dolduruluyor. 

Bir süre sonra annemin doktoru geliyor, yapacağı laporoskopik bel fıtığı ameliyatı hakkında bilgi veriyor, bekleyeceğimiz süreyi anlatıyor. Sonra annemi hazırlayıp götürüyorlar, biz iki kardeş kah oturup kitap okuyoruz, kah lobiye inip kahve içiyoruz, üç saat civarında zaman geçiyor. 

Doktorumuzdan haber geliyor, ameliyatın başarılı şekilde sona erdiğini, fıtığın temizlendiğini, bir saat kadar sonra annemin odaya geleceğini söylüyor. Herşey yolunda gider ve hastamız rahat yürürse  sizi bu gece bile çıkarabilirim diyor.

Zaman yine geçiyor, iki saate yakın oldu, annem henüz odaya gelmedi. Az sonra doktorumuz geliyor, annemin tansiyonu çok yükselmiş, gözetim altında tutuyorlarmış. Odaya getirildiğinde riskli bir durumla karşılaşmak yerine geceyi genel yoğun bakımda geçirmesinin daha uygun olacağını düşündüğünü söylüyor. Olur diyoruz. 

Yoğun bakıma inip annemi görüyorum, odaya çıkıyorum, kardeşimi evine yolculuyorum, annemin yatması muhtemel hastane yatağında yatıp, bir süre kafam dağılsın da uyuyabileyim diye Grammy Ödül törenini izliyorum ve sonra dışarıdan gelen hiç  alışkın olmadığım çevre yolu gürültüsünü dalga sesi var saymaya  .çalışarak, tilki uykusuna dalıyorum.

** 5 Nisan Salı

Uyanınca ilk iş kat hemşirelerinden annem hakkında bilgi almak için yoğun bakımı aramalarını rica ediyorum. Haber almak gecikiyor, sonunda tansiyon düştü bilgisi geliyor. 

Refakatçi kahvaltısını yaparken, kardeşim odaya giriyor. Bir durum değerlendirmesi yapıyoruz, doktorumuz sabah gelecekti, bir süre onu bekleyip, sonra yoğun bakımın kapısına gidiyoruz, bilgi almaya çalışıyoruz.

Doktorumuz geliyor, gelişmeleri öğreniyor, annemi görüyor, sonra kardeşimle birlikte yeniden yoğun bakıma gidiyoruz, annemi görme izni istiyoruz. Sabah bize olmaz diyen hekim sonradan insafa geliyor, ikimiz de girip annemi beş dakika görüyoruz.

Öğleden sonra iyi haber geliyor, annemi odaya alacaklar, tansiyon düşmüş. 

Bütün bu zaman içinde annemin kardeşlerine, torunlarına ve sağ olsunlar tüm arayan sorana bilgiler veriyoruz.

Akşamüstü saatleri odaya gelen annemin bir parça çorba, püre yemeye çalışması, narkoz sonucu oluşan öksürüğün artmaması için yatağın dik ayarlanması, verilen ilaçlar, odaya giren çıkan hemşireler vb etkinliklerle geçiyor. Doktoru geliyor yeniden, kaldırıp yürütüyor annemi, üç dört adım ama bu kadar yorgunluktan sonra iyi bu kadarı. 

Kardeşim evine gittikten sonra refakatçi koltuğunu kanape haline getirip uzanıyorum, annemin uykusu gelene dek Üç Kızkardeş dizisine bakıyoruz ve yine bölük pörçük bir hastane uykusuna dalıyoruz.

*** 6 Nisan Çarşamba

Hastanede yeni bir sabah daha başladı. Annemin tansiyon ölçümleri güzel çıkıyor. İlaçları veriliyor, kahvaltısı geliyor, yardım ediyorum, yavaş yavaş yiyor, çayını içiyor.

Sonra ben kahvaltımı yapıyorum, yine hemşireler giriyor çıkıyor, ilaç, serum, sonda, al, ver, tak, çıkar...

Kardeşim geliyor, doktorumuz geliyor, yeni bir yürüyüş, biraz daha gayret, öğlen oldu bile, yemekte ne var, biraz daha su içer misin...

Artık çıkmak için toparlanıyoruz, doktorumuz "gidebilirsiniz, evde dinlenin" dedi.

Hastaneden ayrılma işlemleri, çanta toplama, aşağıya inme, arabaya yerleşme, eve ulaşma, eczaneden eksik ilaçları alma, şöyle bir ayakları uzatıp oturma, derken bir bakıyoruz annemin tansiyonu yine biraz yükselmiş, gerekirse verilecek ilacını veriyoruz, hepimiz uzun bir yolculuktan gelmişcesine bir tuhaf yorgunluk içindeyiz, ben bir duş alıyorum, kardeşim evine dönüyor.

Şimdilik bu maceranın sonu; bu geceyi rahat geçirip, biraz dinlenmek umuduyla. 

Dip Not:

B blok 5. kattaki hasta odasından üç gün boyunca böyle gökdelenli bir manzaraya baktık,

Bu görüntünün tam sağında uzakta tarihi yarımada, Beyazıt Kulesi, Süleymaniye Camii gözüküyordu,

Dün bir ara tarihi yarımadanın ardından Çınarcık kıyıları bile görülür oldu.