20 Nisan Çarşamba

Üç günlük kış bitti, bugün bahara kavuştuk yeniden.

* Bu sabah erken uyanınca, "yine mi" dedim, söylendim az, sonra uyumuşum bir saat daha, iyi geldi.

Üstüne bir de balkondaki ve salondaki çiçek saksılarına toprak eklemek, saksı büyütmek işlerini tamamlayınca, hoş geldi bahar!

O  zaman güne şu şarkı ile başlamak şart oldu, değil mi? Happy!

** Günün rutini egzersiz yap, egzersiz yaptır haline dönüştü. Bugün bu faaliyete büyük dayım da katıldı. Telefon etti ve "annene söyle, video çektireceğim, göndereceğim, onları da yapsın, iyi geliyor" dedi. Sonra gerçekten video geldi, izledim, anneme anlattım. Annemin daha önceki fizik tedavilerde öğrendiği ve üşenmediği zamanlarda yaptığı hareketlerdi. Umarım yine yapar ve devam eder. 

Hareketli olmak, vücudu düzenli çalıştırmak her yaşta ne kadar önemli, bir kez daha yaşıyoruz, tecrübe ediyoruz. 

*** Akşama bol karbonhidrat partisi olacak. Kızım gitmeden önce mantı yemek istedi. Üstüne de kazandibi, güllaç ısmarladı. Ohh!

Karbonhidrat yağmuruna karşı ön tedbir olaraktan, öğlende bir buçuk saat yürüdüm neyse ki. Ek olarak, yarın iki saati tamamlamayı düşünüyorum, işe yarar umarım.

Dip Not:

İlk görüşte tutulmuştum,

Nefis sarkan dallar ve üzerlerinde mor eflatun gölgeli çiçekler,

A. ablam bize gelirken bir saksıya dikmiş, getirdi, 

Üç senedir balkonda o saksı, 

Dallar kâh sarkıyor kâh uzayıp gidiyor, çiçek desen hak getire, yok yok yok.

Sonunda açmış, bugün.