31 Aralık Cuma

Yılın son günü hava kapalıydı, her an yağmur yağacakmış gibi ve yağmursuz.

* Gün erken başladı, çabuk çabuk bir  şeyleri yetiştirme telaşıyla kısa zamanda öğleden sonra oldu. Bu arada, pazar alışverişinin hemen arkasından, börek pişirmek, patates salatası yapmak gibi yılbaşı sofrası için bana düşenleri tamamladım.  

** Saat üçü geçerek iki tatlı yeğenim bize geldi, annemi ve beni kardeşimin evine götürdüler.  Kardeşimin evine yazdan beri ilk kez tekrar gittiğimizi fark ettim, ne acayip zamanlar. Birlikte çay içtik, sohbet ettik, yeni yıl kutlaması telefon konuşmaları yaptık.  

Sonra sofrayı kurup oturduk, geçen sene karantina günlerindeki temassız birbirimizden uzak yılbaşı gecesinden sonra bu seneki "şükür" dememize neden oldu.

*** Annem yorulduğu için onbiri biraz geçerek kalktık evimize geldik. Televizyon kanalları arasında zaplarken dışarıda havai fişekler, maytaplar atılmaya başladı, saat onikiyi gösterdi.

Çocuklar ve yeğenlerle ortak görüntülü arama yapıp bağırış çağırış konuşmaya çalıştık. Konuşulanların çoğu havaya gitti gerçi, olsun, hepimizin yüzü gülüyordu. Bu da bir şeydir.

Dip Not:

Bu sene epey aradan sonra ilk kez yeni yıl kutlama kartı gönderdim, bir kaç tanecik,

Onların çoğu henüz yerlerine ulaşamadı üstelik,

Hiç olmazsa buradan okuyanların tümüne bir yeni yıl kartı göndereyim istedim,

Varsayın ki  kartı aldınız ve  içinde şunu okudunuz:

"Gönlümüzce kahkaha atabileceğimiz güzel hatıralarla dolu bir yıl diliyorum "