7 Ekim 2021 Perşembe

7 Ekim Perşembe

Dün gece uzunca bir  süre yağmur sakin sakin yağdı. Sabah güneş açmıştı. Gün boyunca sert poyraz esti durdu.

* İki gündür -önce sevgili blog arkadaşım, sonra sevgili dostum- Elektra'mın  blog yazısı yazması günümü aydınlatıyor.  Büyük tesadüf eseri, çocuklarımız aynı gurbet eline mastera gideliberi biraz da aynı heyecanları paylaşır olduk. 
İki gündür, o da -benim kızımın boş kalan çalışma masasına yayılmam gibi- oğlunun çalışma masasına oturup blog yazısı yazmaya başladı. Kaç zamandır Şulem ile söyleyip duruyorduk, yazsana yazsana, sonunda "kendisine ait bir çalışma masası"nın varlığı onu da dürtükledi bence. 

** Bugün öğlen saatlerinde annemin endoskopi sonrası doktor kontrolü vardı. Rapor ve sonuçlar iyi, rahatsızlık düzeliyor, keyfimiz yerine geldi.
Hazır dışarı çıkmışken, kardeşim bizi annemin sevdiği yerlerden Dragos'a götürdü. Sahildeki Beltur'da oturup birşeyler yedik, biraz güneşli sahilde yürüdük, hava aldık. Dün Burgazada'dan baktığımız manzaranın tersine baktık, adalar karşımızda uzanıyordu.



Bu fotoğraf dünden. Kalpazankaya yolundaki bankın karşısından görünen manzaranın sol tarafı. Yassıada ve Sivriada yanyana, deniz bulut birmiş gibi duran griliğin içinde uzanıyor.

*** İki gün önceki yazıya Richard Galliano'dan Autumn Leaves'i eklemiştim. Galliano'ya bir kez başlayınca arkası geliyor. 
Bu defa R. Galliano Sextet nefis bir parçayı çalıyor ve bence neredeyse bestecisinin yorumundan daha bile etkileyici yorumluyorlar. 





Dip Not:
Bahardan beridir, her turuncu gül görüşümde blog komşum C.'ciğim geliyor aklıma. 
En sevdiğim güldür demişti, bir süre karşılıklı turuncu gül fotoğrafı paylaşmıştık.
Bu güller, dün adada misafir olduğumuz arkadaşımın balkonundan.
Yaz gülü idiler, güz gülü olmuşlar.

11 yorum:

  1. Yaaaa elektram canım benim sahalara geri mi dönmüş. Ay bugün beni bundan daha sevindirecek bir haber olamazdı sanırım :-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de iki gündür yazdıklarını okudukça, olleyy! diyorum. :))

      Sil
    2. Ah benim canım kızlar. Ne kadar utandım bu coşkunuz karşısında. Vefasızlığımla pek hak etmiyorum bu tezahüratlarınızı aslında ya, siz işte hep yüce gönüllü ve vefalısınız. Aslında bu ikinci yorumum,o kadar uzak kalmışım ki misal blogger artık google hesabı dışında bir hesap kabul etmiyor mu a, anonim falan da mı yok? Dur bakayım bunu gönderebilecek miyim? Seviyorum sizi,bu coşkunuz karşısında bir nokta dahi bir şeyler yazmak için zorlayacağım kendimi artık. söz.

      Sil
    3. Ay çok zor oldu, dur bakayım bir tane daha yorum atayım öğrenmek için. bak çabalıyorum ha.

      Sil
    4. Oldu oldu, yorum da atabiliyorsun. :))
      Zaten zaman için de hem blogger hem wordpress bir dolu değişiklik yaptı, sen şimdi onları keşfediyorsun, kolayca uyumlanacaksın. Raatol bacım. ;)

      Sil
  2. Çocuğu evden ayrılanlara kısmetse bende ekleneceğim seneye. kızım bu sene 12. sınıf. her gün birbirimizi yiyoruz ama seneye üniversite kazanır ve yuvadan uçarsa ne yapacağım diye kara kara düşünüyorum şimdiden. anne olmak ne zormuş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anne olmak her türlü zor ve her türlü güzel; tam bir çelişkiler yumağı. :))
      Kızınıza kolay gelsin, hepiniz için zorlu bir sene bu sınav senesi, kolaycacık geçsin, iyi sonuçlar alınsın dilerim. :)

      Sil
  3. Ah canım benim <3 adımı kavuniçi güllerle görünce duygulandım. Biliyor musun rengi kavuniçi iki eş gülümden gölgeye diktiğim sarıya, güneş altına diktiğim kırmızıya yakın narçiçeğine döndü! Öyle de bitirdik sezonu, kavuniçi gülsüz :) Kısmet değilmiş...
    Müzik iyi geldi terapi sonrası rapor yazarken...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle oldu gerçekten, nerede görsem, senin onlara olan sevgin aklıma geliyor. Bitkileri dost ahbap belleyen takımından olduğumdan olsa gerek, halden anlıyorum. :)
      Galliano nefis nefis! :)

      Sil
  4. Annenin sağlık haberine çok sevindim,ellerinden öpüyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Serpilciğim,
      Çok teşekkürler canım, biz de sevindik. :)

      Sil

Hoşgeldiniz!