10 Ekim Pazar

Bugün hava tam olarak pazar günü tembelliği yapma havasıydı. Bulutlu, serince, yağmur yağacakmış gibi ama yağmayan...

* Akşam uyumadan önce, sabah uyanınca sahile doğru yürür, dönüşte ev içinde bir şeyler yaparım diye düşünmüştüm. Gel gelelim, sabah uyanınca tembellik yapma isteği ağır bastı ve önce gece heyecanlı bir yerinde bıraktığım "Efsun"u okuyup bitirdim. 

Kitabın konusu üzerinde düşünürken, aklıma son dönemlerde sık sık eleştirdiğimiz yerli televizyon dizilerinin, aslında toplumsal bilinçaltımızı yansıttığı üzerinde çeşitlemeler yaptım. Keşke, ciddi araştırmacılar vakit ayırıp, bunları incelese. S. Demirtaş'ın pandemi dönemindeki eve kapanmalar esnasında, kızlarının topladığı bilgilerle geliştirip yazdığı anlatı, bence, biraz da TV dizilerinde rastladığımız türden bir toplumsal bilinçaltının yansıması gibi geldi bana.

** Kahvaltı hazırlamak için mutfağa yollandığımda saat 10 civarındaydı, sonra nasıl oldu bilemiyorum kahvaltıya oturduğumda saat 13'ü geçiyordu. nasıl oldu bilemiyorum değil, biliyorum pekala, zaman nasıl o kadar hızlı geçti onu anlamadım. Şöyle oldu:

Buzdolabını açtığımda, geçen hafta aldığım, iki tanesini yediğim şeftalilerin iki tanesinin artık suyu çekilmiş şekilde üzgün üzgün bana baktığını gördüm; "unuttun bizi, şimdi böyle yemezsin hem". Olur mu hiç, ben de reçel yaparım sizi dedim, hoop rendeleyip bir çubuk tarçın, iki karanfil, yarım yıldız anason ile birlikte tencereye attım kendilerini. 

Onlar fokurdamaya başlarken bu defa elim yarısı boş başka bir iki kavanoza gitti, birisinin dibinde turşu kalmış, birisinde mısır unu var filan. Onları küçülttüm, boşalttım, raflarda epey yer açıldı.

Unutuyordum, sabah dolaptan erken ekşi maya kavanozunu çıkarmıştım, bir de ekmek hamuru yoğurdum.

Eh işte, böyle böyle zaman geçiverdi.

*** Öğleden sonra yürüyüş yapmak niyetiyle sokağa çıktığımda P.ciğimi aradım. Demesin mi, "şimdi anneme geldim, havada gözün mü var senin?"

Annesi bize çok yakın oturuyor P.ciğimin, yaz başından beri görüşmemiştik. Hemen o tarafa kırdım dümeni, çocuklar, ortak arkadaşlar derken, bir de anne böreği ve çay sohbete dahil oldu, muhabbet uzadı. 

Akşamüstü biraz mahallede yürüdüm, kooperatiften alış veriş bahanesiyle, kısa günün kârı bu kadar olur, diyerek.

Dip Not:

Sonbaharın renkleri artık iyiden iyiye kendilerini gösterir oldular, zamanıdır.