Bir hastane gecesinin ardından, dışarıda gündelik işler peşinde bir günü daha geride bırakmak üzereyim.
Bugünün ana konusu, annemin burundan oksijen veren hortumdan artık bıkmış olmasıydı.
Neyse, bir gece önce söylediğim "doktora soralım öyle çıkarırsın" sözüme ikna oldu ve sabah doktor "çıkarabilirsiniz" deyince ohh dedi.
Sabah bir ara, hastanenin anons sisteminde "mavi" kodlu bir uyarı anonsu duydum. Bazı tıp personeli için bir yere ulaşmalarını isteyen bir çağrıydı bu. İlk kez böyle bir anonsa tanık oldum, ilginçti.
Hastaneden eve dönünce, önce eve adapte olmaya çalışıyorum; sanki uzun yolculuktan gelmişim gibi.
Bugün pazar alışverişi, biraz yemek ayarlamak filan derken, gündüzü yine çuvala sokuverdik, akşamüstü saatleri geldi bile.
Umarım bu geceyi yeni bir ses gösterisine tanık olmadan huzurla geçiririz.
Mutfakta olan bitenlerden bir enstantane...
Yeni gördüm, çok geçmiş olsun. Ailenin refakatçisi ben olduğum için hastane anılarım çoktur, ne kadar zor iş olduğunu da bilirim, kolaylıklar diliyorum.
YanıtlaSilSerpilciğim, çok teşekkür ederim, yorumunu gördüğüme sevindim. :)
SilZordu ama bitince derin nefes alması güzeldi. :)
Geçmiş olsun. Mavi kod hastanın öldüğünü belirtiyor, son kez hayata döndürme çabaları yapılıyor kendisine, duymak acı....
YanıtlaSilYa evet öyleymiş, ben de öğrenince üzüldüm. :((
SilAnnemin ameliyatı için 4 gün kaldık geçen hafta hastane de. Allah düşürmesin ama eksik de bırakmasın derler ya gerçekten öyle. Uyku yok, temizlik yok, etrafında yabancı insanlar. Hemşireler ayrı bir dünyada. Doktor sabah geliyor ama koştura koştura diğer odaya geçiyorlar, bir soru soruyoruz diğerlerini de aceleden unutuyorsun. Ama doktorlarda ne yapsın gün boyu koşturmaca. Çok zor yerler buralar. Hadi biz belli bir süre kaldık haftalarca kalanlar var Allah yardımcısı olsun tüm hastalar ve yakınlarına
YanıtlaSilTam da anlattığın gibi Buketciğim. :)
SilHani derler ya, hakime de hekime muhtaç etmesin Allah, doğru gerçekten.
Üstelik sadece iki meslek erbabı değil, tüm sistemin unsurları o düşkün insanlık halinin kapsamında.
Geçmiş olsun demek adetten ya, geçmiş olsun hepimize. :)
o arada bir de ekmek mi yaptın? pes diyorum sana, ne becerikli kadınsın, nazar değmesin :)
YanıtlaSilO ekmeği bir günde yapmadım şekerim, ama teşekkür ederim. :)
SilArtık soğuk mayalama yöntemiyle yapıyoruz ekmekleri, o nedenle bir gün mayaladım, kabarınca buzdolabına koydum ve ertesi gün de pişirdim. :))
bunların hepsini annene hastanede baktığın zamanların dışında yaptın ama! ikinci kez pes diyorum sana :) ve yineliyorum: nazar değmesin :)
SilAmin canım ❤️
SilSevgili komşum anneniz sanırım benim de sıkça gittiğim sizin evinize yakın hastanede yatıyor. Kardiyoloji doktoruna ben de gitmiştim ve en son ayağımı kırınca ortopedist dr. ayağıma orada atel taktı.Hastahanede özellikle geceleri zaman geçmek bilmiyor ama hastahane ortamında bulunmak insana güven veriyor.Tekrar geçmiş olsun,sağlıklar diliyorum anneciğinize..
YanıtlaSilEvet evet, bizim meşhur komşu hastanedeydik. :))
SilGerçekten hizmetin kalitesinden şikayet de etsem, bu kadar yakınımızda bir hastane olması büyük şans. :)
Önce hastaneden temelli çıktınız sandım sevindim. O da yakın sayılır bence, oksijen hortumunu çıkardılarsa. Ekmek yapmak sana tanıdık bir iş yapmanın rahatlığını sağlamıştır. Ev ortamında...
YanıtlaSilArtık çıktık Arpiciğim, çok şükür. :)
SilBir İspanyol atasözü varmış, "ekmek bütün acılara iyi gelir" anlamında. Gerçekten bana her zaman iyi gelir ekmek yapmak. O kadar koşuşturmacanın arasında bile yine iyi geldi. :)