Akşamüstü yürüyüşüne devam, bugün de.
Sıcak havaya karşı kendimce bir yöntem buldum, mahallemizin butik AVM'sine gidiyorum, yürüyüşümün bir kısmı orada katlar arasında gezerken halloluyor, kalanı gidiş geliş yolunda. Dışarıdayken ağaçlı gölgeli sokakları tercih etmeye çalışıyorum. Aksi halde sabah erken saatte fazla nem, sonrasında ise fazla sıcak yürümeyi zorlaştırıyor.
Yakın zamanda George Orwell'in "... Beş Parasız" kitabını okuduğum için algıda seçicilik mi oldu nedir, şöyle bir haber okudum:
Son 10 yılda Avrupa genelinde evsizlik artarken, İngiltere ve Fransa en çok evsizin olduğu ülkeler arasında. Yukarıdaki satırlara tıklayınca haberi okuyabilirsiniz.
Dikkatinizi çekmek isterim, evsiz olmak sokakta yaşamak, bir sosyal durumun parçası, konu işsiz olmayı, az beslenmeyi veya hiç yiyecek bulamamayı da içeriyor.
Bir kaç ilginç nokta var, Avrupa'nın lideri bildiğimiz ülkelerde, sokakta yaşayan insanlar daha çok. Türkiye'de ise sokakta yaşayan yok denecek kadar az.
G. Orwell'in kitabı 1931 tarihliydi. Hadi deyin ki o zaman iki büyük savaş arası, ekonomik kriz vardı. Peki, 21. yüzyıla gelmişken neden böyle?
Sanırım, konu çok boyutlu ve sadece ekonomik ve sosyal politikalarla açıklanır gibi değil.
Tek dert evsizlik değil, bazen uçamamak da dert oluyor,
İki üç kanat çırpışıyla ulaşılan yer bir duvar ise,
O duvarı aşacak kadar kanat çırpmak henüz öğrenilememişse,
Dünyaya küsmek işten bile değil....
Namı diğer Reis olan biri bunu yüzümüze vurursa şaşırmayalım:)
YanıtlaSilUygun bir zamanda mutlaka kullanılacaktır. :)
SilE gecekondu yok ondan? Gecekonduya bixde de ixin olmasa, insanların bir kısmı sokakta olmax mı?
YanıtlaSilHaklısın C.ciğim, bu önemli bir nokta ve biz gecekonduların varlığına öyle alışmışız ki yokluğu akla gelmiyor. :)
Sil